Οι μαθητές λένε όχι: Να μην περάσει το νομοσχέδιο για την ψυχική υγεία

Λίγες μέρες πριν, πιο συγκεκριμένα στις 15/7 κατατέθηκε ένα νέο νομοσχέδιο για διαβούλευση και ψήφιση, που αφορά την ψυχική υγεία.

Αυτό το νομοσχέδιο προβλέπει διάφορες αλλαγές. Αρχικά, μεγάλες θα είναι οι συνέπειες για τους εργαζόμενους, καθώς θα υπάρξουν μετακινήσεις προσωπικού, αλλά προφανώς και πολλές απολύσεις. Όλα αυτά καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματα και πιο συγκεκριμένα το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία. Αυτό αποτελεί επέκταση της πολιτικής που έχει ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζεται όσον αφορά τις απολύσεις και την μετατροπή των ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ που είναι στο πλαίσιο του «νέο ΕΣΥ», με ότι αυτό συνεπάγεται για τις εργασιακές σχέσεις.

Άλλοι διψούν ακόρεστα για κέρδη-χλιδή και άλλοι από «νεράκι»

Η πολυπόθητη ανάπτυξη έχει διάφορα τιμήματα. Ανάπτυξη σε όφελος ορισμένων (και ελαχίστων) και κόστος σε βάρος κάποιων (της κοινωνικής πλειοψηφίας). Ένας γενικευμένος κανόνας επί παντός καπιταλιστικού επιστητού. Η προκοπή της ελληνικής «μας» οικονομίας προϋποθέτει θυσίες. Σκληρή προσπάθεια, πολύ δουλειά μέχρι και οκτώ μέρες τη βδομάδα. Ακόμη και ανθρωποθυσίες πάνω στα γιαπιά, μέσα σε καζάνια διυλιστηρίων, έξω στις ασφάλτους και ταφόπλακες των διανομέων.

Απαιτεί λοιπόν κόπο εξαντλητικό, που όμως ποτέ δεν καταβάλλεται από τον απέναντι οκνηρό «εταίρο» της παραγωγικής διαδικασίας. Ο οποίος βέβαια περιφέρεται από τη μυθική του έπαυλη σε φανταχτερά πλωτά παλάτια βάζοντας πλώρη για παραδεισένια, εξωτικά νησιά και τούμπαλιν.

Παρόμοια δεν δραπετεύει από το παραπάνω αξίωμα η υπεράσπιση των «ιερών και οσίων» της  εκμεταλλεύτριας και παιδοκτόνου πατρίδας. Τόσο αλλοπρόσαλλη μάλιστα είναι, ώστε επιλέγει σαν δήθεν συμμάχους και προστάτες τους φοβερότερους εγκληματίες της οικουμένης. Τρέφει θανάσιμο μίσος σε πέριξ αδελφικούς πληθυσμούς και βάζει συνειδητά το κεφάλι της στη μέχρι και πυρηνική  λαιμητόμο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Αναγορεύοντας σε άσπονδους εχθρούς πελώριες χώρες με δίχως ουσιαστικά το παραμικρό ιστορικό αντιπαλότητας και προηγούμενο διαφορών.  

Να μην περάσει το νέο νομοσχέδιο για την ψυχική υγεία !

Μια-μια σαρώνει η κυβέρνηση τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα του λαού και των εργαζομένων στην περίθαλψη. Μέσα στο καλοκαίρι έφερε για διαβούλευση και ψήφιση το νομοσχέδιο-οδοστρωτήρα για την ψυχική υγεία και την απεξάρτηση. Φανερώνεται ακόμη μια φορά πως, ούτε τα εκλογικά  αποτελέσματα των ευρωεκλογών την σταματάνε από την επίθεση ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων, ούτε βέβαια οι επερωτήσεις στη Βουλή και οι παράστασεις των συνδικαλιστών. 

Είναι η ίδια πολιτική που κλείνει τα νοσοκομεία και εδώ στα Χανιά ζούμε το κλείσιμο της Πνευμονολογικής κλινικής, την έλλειψη παιδοχειρουργών, συνολικά την υποβάθμιση των δομών υγείας, τη  λειτουργία τους με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια θυσιάζοντας δικαιώματα και κατακτήσεις λαού και εργαζομένων στο βωμό του κέρδους. Τα επί πληρωμή απογευματινά ιατρεία και χειρουργεία στα νοσοκομεία επιβεβαιώνουν το γκρέμισμα της όποιας δωρεάν περίθαλψης είχε κατακτηθεί.

Για τους εργαζόμενους και στις δομές ψυχικής υγείας, οι συνθήκες δουλειάς γίνονται πολύ χειρότερες. Στο νομοσχέδιο γίνεται λόγος για μετακινήσεις προσωπικού άμεσα, ενώ η νέα οργανωτική δομή που προβλέπεται χτυπάει τα εργασιακά δικαιώματα, έχοντας στο στόχαστρο το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Πρόκειται για τμήμα και συνέχεια της πολιτικής απολύσεων και διατήρησης των επισφαλών σχέσεων. 

«Γλώσσα λανθάνουσα …» κατηγορεί τον εαυτό της

Δύο συνεχόμενες επισκέψεις στα Χανιά αμερικανικών αεροπλανοφόρων με μικρή χρονική απόσταση μεταξύ τους και το σπουδαιότερο σε μια εύφλεκτη συγκυρία έμειναν εν μέρει αναπάντητες από το τοπικό κίνημα.

Ανατριχιαστικές οι δηλώσεις σχεδόν όλων των σύνεδρων στην πρόσφατα «ευδοκίμως  τερματίσασα»  σύνοδο του ΝΑΤΟ. Κάλλιστα θα μπορούσε στην ιστορία να καταγραφεί με τον κωδικό «Έξαρση».

Ο γεωπολιτικά πυγμαίος Μητσοτάκης παρουσίασε μάλιστα μια εικόνα ρητορικής και προτασεολογίας δυσανάλογα ιταμή με το μέγεθος του. Βέβαια κάτω από τη δύναμη του αρχιβρικόλακα της γης, ο υπηρέτης οπλίζεται πάντα με θράσος. Ξιφούλκησε κατά του εχθρού Πούτιν, πλειοδότησε την επιθετικότητα και υπεραμύνθηκε της ανάγκης για απογείωση των στρατιωτικών δαπανών, υπονοώντας  σιωπηρά τον βέβαιο καταποντισμό των κοινωνικών. Το θερμόμετρο των πολεμικών κινδύνων κτυπάει πλέον κόκκινο.

Ταυτόχρονα η ανατολική Μεσόγειος κοκκινίζει από το παλαιστινιακό αίμα, που κυλάει ασταμάτητα από τη γη της Γάζας.

"Είδηση: αυτές τις μέρες δεν θα υπάρχει αεροπλανοφόρο στα Χανιά"

Σχεδόν τείνει να μην αποτελεί πλέον βαρυσήμαντη, αρνητική, καθημερινή είδηση στα τοπικά νέα για τα «φίδια στον κόρφο μας». Ο ελλιμενισμός δηλαδή στη Σούδα αμερικανονατοϊκών πυρηνοκίνητων και μη αεροπλανοφόρων και υποβρύχιων. Ολιγοήμερος σταματημός «αναψυχής» (ορισμός της γενετήσιας εκτόνωσης σε Τρούμπες από τους λακέδες) πριν και μετά την εντατική δραστηριότητα τους.

 Όπερ μεταφράζεται σε μαζικό, κυριολεκτικό ξεψύχισμα γειτονικών πληθυσμών. Ένα απάνθρωπο μακελειό σειράς λαών και τώρα στη Γάζα. Τη μετατροπή ισάριθμης ακολουθίας  χωρών σε γεμάτα από σπαραγμό σπαράγματα και συντρίμμια, καθώς και την κτηνώδη συντριβή του παλαιστινιακού αγώνα για αποτίναξη του σιωνιστικού ζυγού. Το δυναμίτισμα της τοπικής και παγκόσμιας ειρήνης.

Ειδικά μετά τις εξαιρετικά εμπρηστικές αποφάσεις, εξελίξεις στη σύνοδο του ΝΑΤΟ. Εκεί όπου ο τρισάθλιος, γλίσχρος θαλαμηπόλος των ιμπεριαλιστών της δύσης Μητσοτάκης (υπάρχουν όμως και ελεεινότεροι, πχ ο Ζελένσκι) υπερθεμάτισε τη με μεγαλύτερη λύσσα αντιπαράθεση των δυναστών και γαιοκτημόνων της υφηλίου στις εύφορες πια σε πόλεμο πεδιάδες  της Ουκρανίας. Αναμέτρηση μάλιστα σε βαθμό που ερωτοτροπεί την πυρηνική σχάση. Απευκταία προφανώς κατάληξη για όλους τους πρωταγωνιστές  της φρίκης, εφόσον σε τέτοιο εφιαλτικό ενδεχόμενο θα ισχύει το «αποθανέτω μετά των αλλοφύλων». Μολαταύτα η ανυποχώρητη και κλιμακούμενη επίσης επιμονή των διεθνών  φονιάδων στη σύγκρουση τους απεναντίας  το καθιστά μια ειμαρμένη προοπτική. Εκδοχή του υπέρτατου φόβου για την ανθρωπότητα, κατά την οποία πιθανόν να επέλθει η νέκρωση του πλανήτη πολύ νωρίτερα από τον γεωλογικό του τέλος, 1 με 2 δισεκατομμύρια χρόνια μετά.

Όχι στην κατάργηση της 5ήμερης εργασίας! Να παλέψουμε για δουλειά και ζωή με δικαιώματα!

Σε ισχύ τέθηκε από 1η Ιουλίου η διάταξη του νόμου Γεωργιάδη για δουλειά 6 μέρες τη βδομάδα σε επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας, αλλά και σε μη συνεχούς λειτουργίας όταν έχουν «αυξημένο φόρτο», κατά απαίτηση του εργοδότη και χωρίς τη συναίνεση των εργαζομένων. Μια διάταξη που προχωρά στην παραπέρα νομιμοποίηση των όρων της εργασιακής βαρβαρότητας και υπηρετεί την κατεύθυνση της επίθεσης σε βασικά δικαιώματα των εργαζομένων, απαιτώντας να είναι μόνιμα διαθέσιμοι, όποτε και για όσο απαιτεί η εργοδοσία. Μετά την «ατομική διευθέτηση του χρόνου εργασίας», την κατάργηση του 8ώρου και τη νομιμοποίηση του 13ωρου, ο εργασιακός μεσαίωνας εντείνεται και η εργοδοσία «ξεσαλώνει», δημιουργώντας μια ασφυκτική κατάσταση για τους εργαζόμενους συνολικά όπου και αν δουλεύουν.