Ένας αγώνας
είναι η ζωή. Ταξικός και ίσαμε εξόντωσης
σκληρός για τους βιοπαλαιστές. Αβυσσαλέα συνάμα σύγκρουση ανάμεσα στους
ιμπεριαλιστές για το ποιός θα εκπορθήσει τους ανταγωνιστές. Άγρια ακόμη διαμάχη ανάμεσα στο μεγάλο
κεφάλαιο εντός και εκτός των εθνικών του
συντεταγμένων για το μοίρασμα της λείας από το μόχθο και το βιος των
εργαζομένων με τις άνωθεν πάντοτε εγκρίσεις και ευλογίες.
Κάτι
παρόμοιο ισχύει και για το μακεδονικό
ζήτημα. Μία αντιπαράθεση ιδιαίτερα σοβαρή και πολυπλόκαμη, που ας επιτραπεί
(ένεκα Μουντιάλ) η ψηλάφηση της τελευταίας τροπής της με ποδοσφαιρικούς όρους.
Διαδραματίζεται λοιπόν σε ένα γήπεδο σκεπασμένο με πολεμικά
σύννεφα προερχόμενα από τον καυκάσιο
βορά μέχρι τη φλεγόμενη Μέση Ανατολή. Παίκτες, προπονητές και κυρίως μεγαλοπαράγοντες οι άπληστες κεφαλαιοκρατίες βάζοντας σε θέση επιθετικών τα πιο ακραία
εθνικιστικοφασιστικά φυντάνια τους. Και
επειδή σε κάθε θέαμα (αντιδραστικό πάντοτε) υπάρχουν και θεατές, εδώ έχουμε τις
αδρανοποιημένες εργατολαϊκές μάζες.