Οι πολεμικές φλόγες μας ζυγώνουν. H αριστερά αλαργεύει από την αποστολή της

Σοφά ο πατριάρχης της κομουνιστικής ιδεολογίας είχε ξεστομίσει την  παροιμιώδη φράση περί  επανάληψης της ιστορίας. Ειρωνικό μνημείο αποπροσανατολισμού, καθήλωσης έως και αποκοίμισης του λαϊκού παράγοντα αποτελεί  ο τίτλος της εφημερίδας Αυγής << Γιατί δεν θα γίνει Δικτατορία >> στις 21 Απρίλη 1967!! Πέντε δεκαετίες μετέπειτα και στις 24 Φλεβάρη 2018 στο Εργατικό Κέντρο Χανίων διεξήχθη η στείρα συγκεκριμένων αποφάσεων συνέλευση των συλλογικοτήτων, οργανώσεων και αγωνιστών ενάντια στις βάσεις με κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Αντίστασης. Αφορμή οι έκρυθμες εξελίξεις στην περιοχή μας και η διόλου άσχετη και αμελητέα γιγάντωση των νατοϊκών εγκαταστάσεων της Σούδας.

Δυστυχώς όμως, πέραν του αναμφισβήτητα θετικού δεδομένου της συμμετοχής  έστω και δια αντιπροσώπων (εξαίρεση η σχετικά μαζική πλαισίωση της συζήτησης από μέλη της Πρωτοβουλίας) και την αισιόδοξη προσέλευση και νέων συνιστωσών του προοδευτικού εξωκοινοβουλευτικού χώρου, διαπιστώθηκε  η << θεσμική >> δυσκοιλιότητα κατάληξης σε άμεσες, σαφείς, έμπρακτες ενέργειες. Παρά τις μη ευκαταφρόνητες  -συγκριτικά με το ευρύτερο δυσμενές κινηματικό κλίμα-  παρακαταθήκες της φθινοπωρινής δραστηριότητας του αντιβασικού σχήματος, καταδείχτηκε η απροθυμία για  παραπέρα συνέχεια και κλιμάκωση τους.

Προφανώς δεν υποτιμάται στο παραμικρό ο ζωντανός διάλογος που μεσολάβησε. Ούτε οι εκφρασμένες αγωνίες των διάφορων ομιλητών αναφορικά με τους κινδύνους που κλωθογυρίζουν εφιαλτικά τη χώρα μας. Επαινετέες επίσης οι διαπιστώσεις για την αναγκαιότητα απάντησης από τη μεριά του λαού στα όσα κρίσιμα διαδραματίζονται και διακυβεύονται εντός και πέριξ της Ελλάδας. Σεβαστές οι σοβαρές διιστάμενες προσεγγίσεις (αλλά και καθόλου ασύνδετες με τη συνολική στάση της καθεμίας πολιτικής οντότητας στα επίδικα) στην ανάλυση των γεγονότων. Άλλωστε η πανσπερμία μη συγκλινουσών  απόψεων και θέσεων συνιστούν  δείγματα υγιούς φαινόμενου.

 Όμως ως εδώ. Γιατί η αριστερά  απόδειξε ξανά σε αυτή τη συνεύρεση, πως επανεπιβεβαιώνει και αντιγράφει εκείνες τις μελανές, νοσηρές πρακτικές της, οι οποίες ευθύνονται σε σημαντικό βαθμό για τη γενικότερη καθίζηση του μαζικού κινήματος σε όλες του τις εκφάνσεις. Και, συμπάθα με Μαρξ, αλλά η επανάληψη της πλούσιας ιστορίας του ρεφορμισμού που συσκοτίζει και αδρανοποιεί τις μάζες και σε τόσο μάλιστα εκρηκτικές και απαιτητικές συγκυρίες, δεν καταντά αμιγής φάρσα. Μα  ιλαροτραγωδία, με προεξάρχον μάλιστα το στοιχείο του δράματος.

Καθότι δεν αρκούν οι λεκτικοί αντικαπιταλιστικοί  λίβελοι  για να εμποδιστούν και ανατραπούν τα μνημόνια. Απαιτούνται αποφασιστικές απεργίες, πολυπληθείς διαδηλώσεις, μαχητικές καταλήψεις. Και ενώ οι από κάτω αυθόρμητες αγωνιστικές διαθέσεις είχαν εκδηλωθεί, ο εντεταλμένος μπροστάρης  της απόκρουσης της επίθεσης του συστήματος και της οικοδόμησης όρων αναμέτρησης μαζί του, η  αριστερά δηλαδή, εκφυλίζονταν σε δύναμη  κυβερνητισμού. Καταστρώνοντας  έτσι πάσης φύσεως  μεταβατικά προγράμματα με ρήτρα κάλπης και ασκώντας πιέσεις συνέπειας στον αντιφατικό ΣΥΡΙΖΑ η` οραματίζονταν τον νιρβάνα της λαϊκής εξουσίας.

 Μήτε επί του προκείμενου είναι ικανοί οι κούφιοι φραστικοί  αντιιμπεριαλιστικοί κανονιοβολισμοί να ακυρώσουν τις αδυσώπητες μεθοδεύσεις των δυναστών της ανθρωπότητας.

Εκτέθηκαν λοιπόν στη τελευταία συνάντηση του αντιβασικού συντονισμού πληθώρα αχυρένιων δικαιολογιών με το πνεύμα του επί δέκα μέρες κοσκινίσματος προς χάριν της αποφυγής ρητής δέσμευσης για συνδιοργάνωση σε σύντομο διάστημα εκδήλωσης στο Πολυτεχνείο   και συλλαλητηρίου στην πόλη.  Στόχους που μέχρι εσχάτων η Πρωτοβουλία πίεζε για συναποδοχή και υλοποίηση. Μολοταύτα κανένα πρόσχημα η` ακόμη και αν καλοπροαίρετα δεχτούμε σαν βάσιμα και ειλικρινή τα  όποια  επικαλεσθέντα κωλύματα, δεν συγχωρούν τη μέχρι τέλους  πεισματική  δυστοκία τους για κινηματικό αποτέλεσμα. Απολύτως κανένα είδους πρόσκομμα  δεν επιτρέπεται να φρενάρει  την αδήριτη  ανάγκη ενημέρωσης  του κόσμου και μπολιάσματος με  τα απαραίτητα αντίδοτα ενάντια στην πανούργα και συστηματική εκστρατεία παραπληροφόρησης. Που ενσταλάζει το σοβινιστικό δηλητήριο και εμπεδώνει στη συνείδηση των θυμάτων το αναπόφευγο του επικείμενου μακελειού. Απολύτως καμία πρόφαση δεν συγχωρεί τον εφησυχασμό  μπροστά σε αυτά τα μακάβρια που συντελούνται τριγύρω μας και στις γαστρωμένες με τρομακτικούς κινδύνους μέρες μας.

Μια φευγαλέα ματιά στα δελτία ειδήσεων φτάνει, ώστε να κατανοηθούν οι πελώριες απειλές. Οι εθνικιστικές (ο βρικολακίστικος παναπεί μανδύας του επεκτατισμού κάθε μεγαλοαστικής τάξης) ιαχές στη διαπασών. Αδέλφια << Βορειοηπειρώτες >> καταπιέζεστε. Η αλβανική πλευρά πάλι εγείρει ζήτημα Τσάμηδων, ενώ  πασχίζει την προσάρτηση του Κοσσόβου. Μακεδονία αλύτρωτη από τη μεριά της FYROM η` αντεπιθετικά και μεγαλοϊδεατικά ενιαία και ολόδικη για τους έλληνες  κεφαλαιοκράτες (!!). Αλλά επί της ουσίας  - είτε διαχωρισμένη στους οποιουσδήποτε αφέντες  η` αδιάσπαστη – θα τελεί  ολάκερη  υπό αμερικανικό ζυγό.  Καθημερινές αψιμαχίες στο Αιγαίο ανάμεσα στις αντίζηλες ολιγαρχίες και η ειρήνη στο χείλος του γκρεμού με εκκινητήρα   ένα << ατύχημα >>. Πολεμικά σκάφη συγκρούονται και οι βραχονησίδες τείνουν να γίνουν ο πυροκροτητής της σύρραξης. Στρατιωτικές ασκήσεις (προσομοιώσεις δηλαδή πολέμου) στην ημερήσια σχεδόν διάταξη. Βροχηδόν εκδόσεις NAYTEX. Εξαγγελία καινούριων εξοπλισμών από το ΚΥΣΕΑ. Ανατριχιαστικές και εμπρηστικές προειδοποιήσεις  ελλήνων αξιωματούχων κάθε βαθμίδας αλλά και όλου του επίσημου πολιτικού σιναφιού προς τη Τουρκία περί  << μολών λαβέ >> και θα σας << ξεκοιλιάσουμε >>. Βαθιά αντιδραστικές συμμαχίες της χώρας μας με τα πιο στυγνά καθεστώτα της γειτονιάς κατόπιν υπερατλαντικής υπαγόρευσης και σύμπηξη ως εκ τούτου  προκλητικού άξονα με αιχμή τη τουρκική απομόνωση.

Μια ανάσα πιο δίπλα στα νότια της Κύπρου η αξιοποίηση  των κοιτασμάτων  με υδρογονάνθρακες αντί να χορτάσει τους πεινασμένους λαούς, σχεδιάζεται να  πλουτίσει τους λήσταρχους των πολυεθνικών πετρελαϊκών κολοσσών και τους ντόπιους υπεργολάβους. Αυτό το μήνυμα οφείλει να διασπείρει η αριστερά: όποιο κράτος αναλάβει τη διαχείριση του ορυκτού πλούτου στο Αιγαίο και αλλού  η` σε όποια αναλογία διαμοιραστεί αυτός, ούτε ένα λεπτό δεν θα καταλήξει στις τσέπες κανενός λαού. Τουναντίον το μόνο που  θα εισπράξουν οι άνθρωποι του μόχθου, αντάμα με τα μνημονιακά βάσανα στα δυτικά και τη χιτλερική μπότα του Ερντογάν στα ανατολικά του πελάγους, είναι  στερήσεις και συμφορές. Οπότε γιατί να αιματοκυλιστούμε για κάτι μη δικό μας - που άλλοι ολοσχερώς θα καρπωθούν -  και παράλληλα ανυπολόγιστα επιζήμιο;

Δυο δρασκελιές μακρύτερα το αχνιστό λουτρό αίματος που προξενεί ο αμερικανορώσικος ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός και περιμετρικά οι τυχοδιωκτισμοί των εξαρτημένων κεφαλαιοκρατών, ποτίζει ασταμάτητα το ρημαγμένο  και οργωμένο από τις << απελευθερωτικές >> βόμβες έδαφος της Συρίας. Η Γκουέρνικα αυτή τη φορά αναβιώνει στο  μαρτυρικό πρόσωπο της Γούτας και γενικά του Αφρίν ακολουθώντας την καταστροφική  αλληλουχία. Όπου εδώ και καιρό έχει μετατρέψει αυτόν τον τόπο σε ένα απέραντο κρεματόριο. Είναι δε τόσο λυσσαλέα η αντιπαράθεση των πρωταίτιων και δημίων της γης, ώστε αυξάνεται κατακόρυφα το ενδεχόμενο να συμβεί ένα ανώτατης  κατηγορίας αυτή τη φορά << ατύχημα >>.  Συνέπεια του οποίου  θα είναι πλέον  η πυρηνική σεληνοποίηση  του πλανήτη. Με πιθανά τα εγκαίνια στο Ακρωτήρι, καθόσον αποτελεί μια από τις δυο τρεις νευραλγικότερες εγκαταστάσεις των αρχιφονιάδων της υδρόγειου.

Φρικιαστικό τοπίο λοιπόν κατάντησαν τα Βαλκάνια, δαντική κόλαση  η ανατολική Μεσόγειος.  Έτοιμο να λαμπαδιάσει και το σπιτικό μας. Οι << συμπατριώτες >> εκμεταλλευτές και καταπιεστές μας βιομήχανοι και εφοπλιστές ευελπιστώντας ότι ανοίγουν χαραμάδες δικαίωσης των μωροφιλοδοξιών τους, ακονίζουν τα μαχαίρια τους.  Με φόβο να μας σύρουν στα σφαγεία εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους, που επουδενί  συμπίπτουν με τα δικά μας. Ο λεβάντες άνεμος φέρνει στα αυτιά μας ανάκατες τις οιμωγές των απελπισμένων αθώων, που σμίγουν με τα γρυλίσματα των μικρών και μεγάλων σαρκοβόρων του  καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού αντίστοιχα.

Στη μάζωξη συμφώνησαν απαξάπαντες και καταδίκασαν το σκηνικό. Τα κάθε λογής εμπόδια τους παρόλο τούτο υπερίσχυσαν της  υποχρέωσης να ακουστεί όσο πιο βροντερά γίνεται η αντιιμπεριαλιστική, αντιεθνικιστική και αντιπολεμική φωνή των κατοίκων του νομού. Αρνήθηκαν το αυτονόητο της προσπάθειας να ξεχυθεί άμεσα ο λαός στους δρόμους ξεχειλισμένος με οργή και διατρανώνοντας το απαραβίαστο των συνόρων και τη φιλία των λαών. Διεκδικώντας το δικαίωμα του να ζει γαλήνια και αρμονικά στον τόπο του. Παλεύοντας ώστε να μη θυσιαστούν τα παιδιά του για την αναβάθμιση του ρόλου της άρχουσας τάξης και το αυγάτισμα των κερδών της. Θυμώνοντας γιατί λυμαίνονται τα χώματα του τα μεγαλύτερα κτήνη καταντώντας τα   θηριώδη βατήρα  εξολόθρευσης  μυριάδων ψυχών σαν ασήμαντα έντομα. 

Η ιστορία στο σήμερα και στο εδώ καλπάζει με ξέφρενους ρυθμούς και σε πυρακτωμένες μάλιστα ατραπούς. Είναι ανυπόμονη και δεν μπορεί να περιμένει πότε η αριστερά θα ξεπεράσει τα εσώψυχα της και δεήσει  να πρωτοστατήσει και επιβάλλει τον δικό της τόνο στη ροή των πραγμάτων. Οι εχθροί των λαών είναι πιο βιαστικοί, ασύγκριτα πιο συντεταγμένοι και η αγριότητα τους δεν αποκρύβεται πια. Ρυμουλκούν σχεδόν ανενόχλητοι την ιστορία πίσω στις πιο βάρβαρες περιόδους τις. Έχουν βγει στο σεργιάνι διψασμένοι για περισσότερο αίμα και η αριστερά φυλλομετρά εμπόδια. Και αν λυθούν αύριο τα υφιστάμενα, τη μεθεπόμενη θα προκύψουν (όσο βοηθάει και η στραγγισμένη πλέον ευρηματικότητα)  νέα. Και ούτω καθεξής;  Στην τραγωδία της πείνας και των πολέμων προστίθεται μια πιο περίεργη, εκείνη της ανά περίπτωση μουγκής η` τραυλής αριστεράς.

Μήπως όμως η ιεράρχηση άλλων ασχολιών δεν οφείλεται στο άστοχο ζύγιασμα των προτεραιοτήτων η` σε μυωπική συμπεριφορά; Η` το  ιδεολογικοπολιτικό υπόβαθρο εν τέλει επικαθορίζει επιλογές;

Η αναρχοαυτονομία αποπολιτικοποιώντας και διακωμωδώντας  το καυτό ζήτημα  απευθύνει το χαριτολογημένο σύνθημα πως το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του. Έστω και έτσι αλληγορικά ιδωμένο,  το νέμονται αλληλοσπαρασσόμενοι  ανθρωποφάγοι καρχαρίες. Μικροκαμωμένοι ενδημικοί και γιγάντιοι ξενικοί κυρίαρχοι. Δεν καταβάλλουν οι αντιεξουσιαστές έτσι  τον ελάχιστο κόπο για να γίνουν τα πανικόβλητα ψάρια συγκροτημένο κοπάδι αναχαίτισης και σύγκρουσης με τους κυνηγούς των.

Το ΚΚΕ , ο μεγάλος παίκτης της αριστεράς, πλειοδοτεί επίσης σε κατακεραύνωση των κακούργων σε βαθυστόχαστα κείμενα. Στο δια ταύτα ο Κουτσούμπας δεν τραβάει κάθετες διαχωριστικές γραμμές από την επίσημη  συστημική κατεύθυνση. Με ανίατο αλληθωρισμό εξίσταται με την επιθετικότητα των γειτόνων (ΠΓΔΜ και Τουρκίας), αναγνωρίζοντας στους ημεδαπούς ταξικούς αντιπάλους μας  το προτέρημα του δίκαια αμυνόμενου. Ψέμα ολκής. Και ιστορικά άτοπη θέση (Μικρασιατική εκστρατεία, πραξικόπημα Σαμψών, απόπειρες διευρυμένων ΑΟΖ, Βαλκανικές έφοδοι, κλπ ). Και όπως  τα χερσαία πλάσματα δεν αναπνέουν με βράγχια, παρομοίως στα σπλάχνα κάθε καπιταλιστή αδιάκριτα μεγέθους και εκ φύσεως φωλιάζει η τάση εξάπλωσης. Συμπέρασμα; Ανοχή η` και στοίχιση του λαού  στους ονειροπαρμένους σχεδιασμούς των κρατούντων και υποσκέλιση του αντιπολεμικού προτάγματος. Τοιουτοτρόπως  ερμηνεύεται η περιχαρακωμένη σε αυστηρές υγειονομικές ζώνες  και περιορισμένη επετειακή παρουσία του Περισσού στο ζήτημα.  

Επιπρόσθετα   κρίνει τη μεγαλοαστική τάξη σαν ανισότιμα ιμπεριαλιστική. Έλεος. Η ευθυκρισία αναποδογυρισμένη. Αποδίδει αυτή την ιδιότητα σε εκείνους που τους υπαγορεύεται μέχρι και το περιβαλλοντικό τέλος των 4 λεπτών στις σακούλες. Ενώ συνάμα εκλιπαρούν τους ισχυρούς για εύνοια και υποστήριξη  στο δικαίωμα ανάθεσης στα μονοπώλια τους (των ισχυρών εννοείται) την  άντληση των υποθαλάσσιων αποθεμάτων προσδοκώντας να ανταμειφθούν με τα  γνωστά  ψίχουλα. Επιπτώσεις; Ακαριαία περιφρόνηση του σπουδαιότερου αίτιου της αναταραχής και των δεινών στην περιοχή αλλά και παγκόσμια. Δηλαδή των ιμπεριαλιστικών παρεμβάσεων και διαγκωνισμών και επαγωγικά αυτόματο πνίξιμο της επιτακτικής αναγκαιότητας ενδυνάμωσης του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.

Σε παραπλήσιο μήκος κύματος εκπέμπει και η ΛΑΕ. Αποενοχοποιεί και  συντάσσεται με την << αθώα περιστερά >> του εξαρτημένου ελληνικού κεφάλαιου, που δήθεν απηνώς καταδιώκεται από τα τουρκικά γεράκια. Απόρροια κινηματική; Ολιγωρία, παθητικοποίηση. Και το χειρότερο; Ξανά ο λαός πειθήνια ουρά των μεγαλοαστών. 

Η υπερφίαλη τοποθέτηση τώρα άλλου ομιλητή (με τροτσκιστικές παραπομπές)  οδηγεί σε τέτοια σύγχυση, που αγγίζει τα όρια του κόκκινου. Διαλαλεί  την κατάργηση των συνόρων. Περίφημα. Μας εκτινάσσει χρονικά μίλια μπροστά στο αδιόρατο μέλλον. Τότε που οι κομουνιστικές και αταξικές κοινωνίες θα το πράττουν από μόνες τους. Στη σήμερον και καθόλου φαντασιακή ημέρα που  δεσπόζουν καταθλιπτικά οι τυραννικές δυνάμεις του κεφαλαίου, αυτοί που θα επωφεληθούν από την προτεινόμενη εξαφάνιση των συνοριακών διαχωρισμών μπορεί να είναι οι υποταγμένοι λαοί; Βεβαίως και όχι. Ήδη οι ιμπεριαλιστές προλαβαίνουν  την  << ικανοποιώντας >> το αίτημα ετούτο και  ασύδοτα τα << καταργούν >> τρόπον τινά ανασκευάζοντας και παραβιάζοντας τα. Οι Παλαιστίνιοι αντίθετα μάχονται με βαρύ τίμημα να  κερδίσουν τα καταπατημένα τους, να τα ανορθώσουν. Να αφουγκραστούν άραγε την λαθεμένη αυτή άποψη  και να σταματήσουν;

Παρακάτω ισχυρίστηκε  πως  η  << ιμπεριαλιστική >> Ελλάδα εκδράμει περιφερειακά.  Ενώ ο διαστρεβλωμένος διεθνισμός προστάζει τη νομιμοποίηση των αλυτρωτισμών της ΠΓΔΜ! Όσον δε για τις αφόρητα πιεστικές απαιτήσεις της αφύπνισης και δυναμικής επανεμφάνισης του κινήματος το γρηγορότερο δυνατόν, υπάρχει και περισσεύει η διεθνής αλλά και παραταξιακή κινητοποίηση στις 17 Μάρτη  κατά του φασισμού και ρατσισμού. Εκεί κατατείνουν και ενσωματώνονται εξαντλητικά  τα πάντα. Διαπνεόμενοι με μια κοντόφθαλμη αντιφασισιστικοκεντρική αντίληψη, η οποία εστιάζει μονοσήμαντα  στο στιλέτο του χρυσαυγίτη και στην κυβερνητική αντιμεταναστευτική πολιτική εξιλεώνοντας μοιραία και αφήνοντας στο απυρόβλητο (όπως ο αναρχικός  αλληλολιθοβολείται με τον αστυνομικό και όχι με τις συστημικές δυνάμεις που τον διατάζουν) τη γενεσιουργό μήτρα του φασισμού και των προσφύγων. Πολύ απλά διατυπωμένα, θέλουν να κοπεί το κλαδί και ο κορμός (κρατικοί μηχανισμοί)  με τη ρίζα (η ίδια η ύπαρξη του καπιταλισμού) να μείνουν ανέπαφα. Άσε και που το κόψιμο του κλαδιού το αναθέτουν στον κορμό!

Η Πρωτοβουλία ιώβεια και μέχρι να υφίσταται θα συνεχίζει παρά τις αντιξοότητες και τη  συχνά  μη συγκαταβατική νοοτροπία των λοιπών συντελεστών του αντιβασικού συντονισμού στην ειλικρινή κοινοδρασιακή  και μη εικονικής μορφής προσπάθεια. Πολύτιμος συμπαραστάτης της είναι οι εξελίξεις που κοχλάζουν απογυμνώνοντας και ταρακουνώντας τη νωθρότητα ορισμένων και δυστυχώς των πολλών. Επιμένει στην επανάληψη των ένδοξων στιγμών στη  διαδρομή της ιστορίας του εργατολαϊκού, αντιφασιστικού, αντιιμπεριαλιστικού, αντιπολεμικού κινήματος. Και (συμπάθα με ξανά Μαρξ για την ασέβεια μου) αυτή η επανάληψη των θετικών πτυχών της ιστορίας  δεν είναι φάρσα, μα περιφρούρηση της ειρήνης ανοίγοντας  ορίζοντες για την κατοπινή  χειραφέτηση και την παντοτινή προκοπή.

Τη Τρίτη στις 27-2, 6,30 μμ και στην πλ. Αγοράς η Πρωτοβουλία καλεί σε συγκέντρωση και πικετοφορία σαν μια μικρή συνεισφορά στο δύσκολο χρέος της ανάπτυξης μετώπου πάλης και φιλίας των λαών ενάντια σε πολέμους και μετακινήσεις συνόρων. Επίσης επιχειρεί την από κοινού  συνδιοργάνωση εκδήλωσης στο υπό κατάληψη Πολυτεχνείο με σχετική θεματολογία απευθυνόμενη κυρίως στη νεολαία.

 ΥΓ: Σχολιάστηκε από κάποιο συναγωνιστή  στη τελευταία σύσκεψη με αίσθημα ικανοποίησης η μη λήψη  απόφασης και η αποτυχία της Πρωτοβουλίας να συμπαρασύρει τους συνεργαζόμενους της στο αρχικό της σχέδιο. Λάθος. Η στασιμότητα πάνω από όλα δεν βλάπτει αποκλειστικά εμάς τους << εμμονικούς >> του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.  Ζημιώνει την ίδια - την όσο ποτέ άλλοτε κρίσιμη - αναγκαιότητα όρθωσης φραγμών στις σε βάρος μας εχθρικές επιδιώξεις των. 

Καπετανάκης Μ.   μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης Χανίων