Μόνος ρεαλισμός η οικοδόμηση του Μετώπου Πάλης των Λαών

Ο ξεριζωμός εκατοντάδων χιλιάδων Κούρδων τις τελευταίες μέρες από την προέλαση του Τούρκικου στρατού στη Συρία με τη συγκατάθεση και τις ευλογίες ΗΠΑ- Ρωσίας, είναι άλλη μια έκφραση ωμής βαρβαρότητας δίπλα σ’ αυτή του Σαουδαραβικού καθεστώτος απέναντι στο λαό της Υεμένης και του Σιωνιστικού Ισραήλ που κλιμακώνει τη βαρβαρότητά του σε βάρος των Παλαιστινίων. Οι ιμπεριαλιστές επικαλούνται το διεθνές δίκαιο κατά το δοκούν και πρώτοι, με προεξέχοντες τις ΗΠΑ, ευθύνονται για τα εκατομμύρια των προσφύγων και της τραγικής ακολουθίας καταστροφής χωρών. Χιροσίμα, Ναγκασάκι, Κορέα, Βιετνάμ, Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Ουκρανία, Συρία είναι ο κατάλογος χωρίς τέλος της «ειρηνευτικής» δράσης της μεγαλύτερης αλλά όχι (ιδιαίτερα στις μέρες μας) μοναδικής πολεμικής μηχανής που γνώρισε η ιστορία της ανθρωπότητας, του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Ζούμε σε μια εποχή που η αξεπέραστη γενικευμένη κρίση του καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος δε βρίσκει διέξοδο με σαφή προμηνύματα νέων κύκλων πιο βαθειάς ύφεσης. Το μόνο ερώτημα είναι αν μια γενικευμένη σύγκρουση των ιμπεριαλιστών θα διαδεχθεί τη σύγκρουση δια αντιπροσώπων τώρα ή αν η γενικευμένη σύγκρουση, που μονίμως απειλεί πλέον την ανθρωπότητα, αναβληθεί ξανά με την πρόσθεση άλλης μιας χώρας στον κατάλογο της καταστροφής. Τα τελευταία χρόνια οι ιμπεριαλιστές και ιδιαίτερα οι ΗΠΑ του Τράμπ δείχνουν τάχα ευαισθησία στον πόνο και την οργή των λαών όταν επιστρέφουν τα παιδιά του σε φέρετρα από τους πολέμους. Όμως την ίδια ώρα drones, έξυπνα όπλα και νέοι πυρηνικοί εξοπλισμοί, με παράλληλη κατάργηση συνθηκών περιορισμού τους, μπαίνουν σε μαζική παραγωγή.
Η οικονομική κρίση αλληλοτροφοδοτείται με εμπορικούς πολέμους, γεωπολιτικές αναδιατάξεις και γενικευμένη όξυνση του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού σε όλα τα πεδία. ΗΠΑ- Ρωσία, δίπλα σε πολλούς ακόμη ισχυρούς παίχτες δεύτερης γραμμής, πρωτοστατούν σ’ ένα στρατηγικό ανταγωνισμό ισχύος, ενός νέου ψυχρού πολέμου, θερμού πολέμου δια αντιπροσώπων μέχρι στιγμής, με άγνωστη, αλλά σαφώς απειλητική, για τη ζωή των λαών συνέχεια.

Για άλλη μια φορά στις μέρες μας οι Κούρδοι γίνονται θύμα των αυταπατών, του οπορτουνισμού και του τυχοδιωκτισμού της ηγεσίας τους και γίνονται αυγά ανάμεσα σε πέτρες. Η μεγάλη εικόνα του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού που συνοπτικά περιγράψαμε αποκαλύπτει πως για τους λαούς δεν υπάρχουν ιμπεριαλιστές προστάτες. Υπάρχει μονάχα ο αγώνας για το δίκιο τους ενάντια σε εκμετάλλευση- καταπίεση και η προσπάθεια οικοδόμησης του Μετώπου Πάλης των Λαών για την υπεράσπιση της ειρήνης ενάντια στη βαρβαρότητα και τον πόλεμο των ιμπεριαλιστών. Οι Κούρδοι την ίδια την ύπαρξή τους και την όποια συμπάθεια από τους λαούς σε Ιράν, Ιράκ, Συρία και Τουρκία την έχουν κερδίσει με τους αγώνες τους ενάντια στην καταπίεση, ενώ οι φαινομενικά εύκολες λύσεις αναζήτησης προστάτη σε ιμπεριαλιστές έχουν γίνει αιτία συμφορών ξανά και ξανά.

Τα πράγματα είναι κρίσιμα και για το δικό μας λαό όταν η αστική τάξη, για να διεκδικήσει ρόλους θαλάσσιας δύναμης και ενεργειακών κόμβων, δίνει τη χώρα κυριολεκτικά σαν πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ. Τέτοιοι ρόλοι είναι ξένοι και ενάντιοι στα συμφέροντα του λαού και η διεκδίκησή τους μόνο δεινά θα φέρει στους ανθρώπους της δουλειάς και τη νεολαία. Στο ίδιο πλαίσιο η αστική τάξη, με όλες τις κυβερνήσεις της, συμμαχεί με το λαομίσητο φασίστα Αλ Σίσι της Αιγύπτου και το σιωνιστικό Ισραήλ αναπαράγοντας τον αντιδραστικό ανταγωνισμό με την Τουρκική αστική τάξη σε μια περίοδο επικίνδυνης αστάθειας σ’ ολάκερη τη γύρω περιοχή.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δηλώνει πως θέλει να ξεπεράσει αυτή του Τσίπρα και ν’ απογειώσει τη λεγόμενη στρατηγική συνεργασία με τις ΗΠΑ. Η επέκταση ιδιαίτερα της βάσης της Σούδας και οι κίνδυνοι που τη συνοδεύουν το μόνο όριο που μπορεί να βρει είναι το ξαναζωντάνεμα του μαζικού αντιβασικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Αυτό θα είναι και η συμβολή μας στην οικοδόμηση του Μετώπου Πάλης των Λαών ενάντια στην επελαύνουσα βαρβαρότητα και τον πόλεμο των ιμπεριαλιστών. Δύσκολος ο δρόμος των λαών. Θέλει το χρόνο του και οι κίνδυνοι είναι ήδη εδώ. Όμως άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί, μα είναι θέμα πάλης και ανάγκη ζωής να τους ανατρέψουμε. Σ’ αυτή την κατεύθυνση να διαδηλώσουμε την αλληλεγγύη μας στους Κούρδους και την εναντίωσή μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Συρία το Σάββατο 19 Οκτώβρη στις 11.30 το πρωί στην πλατεία της Αγοράς.

Ν. Κοκολαντωνάκης μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης και του ΚΚΕ(μ-λ) ΧΑΝΙΑ 17-10-019