Πρωτοβουλία Αντίστασης στα Χανιά

Χανιά :

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές φαίνεται, ότι οι μεγαλειώδεις αγροτικές κινητοποιήσεις, μετά και την, όπως ήταν αναμενόμενο, ουσιαστική άρνηση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα της αγροτιάς βρίσκονται σε κρίσιμη φάση. Αναφερόμαστε στα δεκάδες μπλόκα που έχουν στηθεί από την μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη και που εδώ και 40 μέρες περίπου χιλιάδες αγρότες ξημεροβραδιάζονται μέσα στο καταχείμωνο. Αναφερόμαστε στα μπλόκα εκτός Κρήτης, γιατί εδώ η κατάσταση ήταν και παραμένει διαφορετική. Τα μπλόκα που στήθηκαν στην Κρήτη δεν έφτασαν σε καμιά φάση την ανάλογη μαζικότητα και τη διάρκεια που παρατηρήθηκε σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Αυτό δεν οφείλεται σε καμιά περίπτωση στο ότι τα μέτρα λαιμητόμος της κυβέρνησης, φορολογικό και ασφαλιστικό που προωθούνται για να γίνουν νόμος, δεν αγγίζουν τους αγρότες στο νησί. Αν αυτά τα μέτρα ψηφιστούν λεία συντόμως, το σημερινό πενιχρό αγροτικό εισόδημα θα είναι παρελθόν για χιλιάδες αγρότες. Παρελθόν θα αποτελεί επίσης αυτό το εισόδημα για χιλιάδες υπάλληλους και ελεύθερους επαγγελματίες που σ’ αυτές ιδιαίτερα τις συνθήκες κρίσης αποτελεί πολύτιμο στήριγμα . Είναι επίσης δευτερεύουσας σημασίας ( χωρίς να σημαίνει ότι είναι τελείως στον «αέρα» ) η δικαιολογία που ακούγεται, ότι οι αγρότες εδώ βρίσκονται στη φάση της συγκομιδής και δεν μπορούν να φύγουν από τα χωράφια τους .Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι στη Κρήτη δεν έγιναν μαζικές κινητοποιήσεις, που είχαν να γίνουν πολλά χρόνια και οι αγρότες δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι τους περιμένει. Η οργή και εδώ έχει ξεχειλίσει απέναντι στην κυβέρνηση και την Ε.Ε σε ένα νησί που μόλις πριν 5 μήνες ψήφισε μαζικά ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα η απεργία στις 4 Φλεβάρη ήταν μαζικότατη και αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στη μαζική συμμετοχή της αγροτιάς. Ο «κοινωνικός αυτοματισμός» που επιχείρησε η κυβέρνηση και η προπαγάνδα του συστήματος δεν είχε αποτέλεσμα, με συνέπεια οι πλατείες να ξεχειλίσουν από κόσμο και σχεδόν το σύνολο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να κλείσουν. Είναι πολιτικά τα προβλήματα και σ’ αυτό οφείλεται η ας πούμε ανακολουθία που παρουσιάζεται στην Κρήτη σε σχέση με την εικόνα της υπόλοιπης Ελλάδας. Πιο συγκεκριμένα: Η σημερινή ηγεσία της ομοσπονδίας αγροτικών συλλόγων ( αυτή που καθορίζει και ουσιαστικά αποφασίζει για το τι θα γίνει) πλαισιώνεται από αγροτοσυνδικαλιστές (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ νυν και πρώην) , οι περισσότεροι είναι δοκιμασμένοι και υμνητές της ΕΕ ,που έχουν στηρίξει και στο παρελθόν την αντιαγροτική πολιτική και έχουν ξεπουλήσει αγροτικές κινητοποιήσεις . Είναι οι ίδιοι που επιχείρησαν στο παρελθόν να φέρουν σε αντιπαράθεση τους αγρότες με τους ναυτεργάτες που απεργούσαν και οι οποίοι ουσιαστικά δεν ενδιαφέρονται να δημιουργηθεί ένα ενιαίο μέτωπο λαού ενάντια στην πολιτική της εξαθλίωσης . Είναι αυτοί που δημιουργούν ένα κλίμα ενάντια στα κόμματα και στην πολιτική ,όταν αυτοί οι ίδιοι και οι απόψεις τους στηρίζουν την πολιτική του συστήματος. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν είναι ούτε καν εκλεγμένοι, ενώ όταν αναφερόμαστε στους αγροτικούς συλλόγους ,στις περισσότερες φορές μιλάμε για ταμπέλες χωρίς «αντίκρυσμα». Απέναντι στη σημερινή αντιασφαλιστική και φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης αναγκάστηκαν να αντιδράσουν πιεζόμενοι και από το κλίμα της οργής και αγανάκτησης που υπάρχει στον αγροτικό κόσμο , αλλά και από τις πανελλαδικές κινητοποιήσεις της αγροτιάς . Γι αυτό ουσιαστικά δεν ενδιαφέρθηκαν μέσα από συνελεύσεις και συζητήσεις να πείσουν τους αγρότες να πλαισιώσουν τις κινητοποιήσεις. Είναι ενδεικτικό ότι η πρώτη « κινητοποίηση» που επιχείρησαν στα Χανιά το 2016 περίπου μια βδομάδα πριν την απεργία της 4 Φλεβάρη δεν είχε πάνω από 200 άτομα. Το μπλόκο που έστησαν στο Κλαδισσό κράτησε πολύ λιγότερες μέρες απ’ την υπόλοιπη Ελλάδα και ουσιαστικά έκλεισε, όπως μας προανήγγειλε ο τοπικός τύπος , με το ανέβασμα των αγροτών στην Αθήνα. Απέφυγαν οποιοδήποτε άνοιγμα για συζήτηση , τόσο με τα άλλα στρώματα ου λαού , όσο και οποιαδήποτε συζήτηση ανάμεσα στους αγρότες για το τι παλεύουν, με αποτέλεσμα οι αγροτοσυνδικαλιστές που έχουν πρόσβαση στα κανάλια να λένε ότι θέλουν. Π.χ «ο υπουργός αγροτικής ανάπτυξης είναι ανίκανος και πρέπει να παραιτηθεί», «να ξεκινήσει ο διάλογος με την κυβέρνηση από μηδενική βάση», «θέλουμε η τράπεζα της Ελλάδας να γυρίσει σε ελληνικά χέρια» κλπ.

Η άνοδος στην Αθήνα κατάφερε να κινητοποιήσει και φυσιολογικά πολύ μικρότερο αριθμό αγροτών από τον αναμενόμενο και ουσιαστικά όλες αυτές τις μέρες ,μετά την Αθήνα, υπάρχει στάση αναμονής .Η στάση αναμονής όλες αυτές τις μέρες λειτουργεί διαλυτικά για τον κόσμο που έχει δείξει διάθεση ότι θέλει να αγωνιστεί. Έξω απ’ το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης οι αγρότες ήρθαν αντιμέτωποι με την κρατική βία και καταστολή με αποτέλεσμα να συλληφθούν 4 αγρότες και να κινδυνεύουν να συρθούν σε δίκη με βαριές κατηγορίες. Η απαλλαγή τους από κάθε κατηγορία και ή μη παραπομπή τους σε δίκη θα πρέπει να αποτελέσει υπόθεση του κινήματος.Απ’ την άλλη μεριά η Ενωτική Ομοσπονδία αγροτικών συλλόγων (ΠΑΣΥ) αποφάσισε να κινηθεί στην «καθαρότητα», και αρνήθηκε, όπως καταγγέλθηκε, οποιαδήποτε συνεργασία. Αποτέλεσμα, ενώ την πρώτη μέρα της προγραμματισμένης κινητοποίησης στην πλατεία της αγοράς κατάφερε να μαζέψει περίπου 250 άτομα, το μπλόκο στα Μεγάλα Χωράφια, που παραμένει μέχρι σήμερα, μόνο μπλόκο δεν είναι. Αποδεικνύεται για μια άλλη φορά, ότι για τις δυνάμεις του ΚΚΕ η υπόθεση κίνημα δεν τους απασχολεί , αλλά μόνο η κομματική τους συσπείρωση.

Εμφανέστατη επίσης είναι η ουσιαστική απουσία ης αριστεράς και της αριστερής αντίληψης μέσα σ’ αυτό τον κόσμο που κινήθηκε όλο αυτό το διάστημα, που θα μπορούσε να διαμορφώσει πολύ καλύτερους όρους για τον αγώνα και τη νίκη.

Η Πρωτοβουλία Αντίστασης από την πρώτη μέρα βρέθηκε μέσα στους αγρότες προσπαθώντας να δώσει το στίγμα της με πολλές συζητήσεις, με εκδήλωση, αλλά και μοιράζοντας χιλιάδες προκηρύξεις στην πόλη. Ανεξάρτητα το τι θα γίνει παραπέρα, αυτός ο αγώνας αποτελεί σίγουρα μια μεγάλη παρακαταθήκη για το λαϊκό κίνημα. Έχει ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτή την κρίσιμη φάση που βρίσκεται ο αγώνας της αγροτιάς και η κυβέρνηση με τους εισαγγελείς προσπαθεί να τρομοκρατήσει τους αγρότες για να κάμψει τον αγώνα τους, να εκφραστεί με τον πιο αποφασιστικό τρόπο η πιο πλατιά αλληλεγγύη. Γιατί αυτός ο αγώνας για να μην περάσουν τα μέτρα είναι αγώνας όλου του λαού.