Αντί οίκος ανοχής, τα Χανιά να γίνουν έπαλξη της αντιιμπεριαλιστικής πάλης

Άλλη μια απόβαση των τυφλών εκτελεστικών οργάνων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην πόλη μας ανήκει πια στο χθες, αν και επίκειται σύντομα και νέα. Και ενώ το σεξουαλικό τους ξεθύμασμα τέλειωσε, αμέσως μετά θα ακολουθήσει το άλλο, το πιο βορβορώδες. Δηλαδή ο πρωταγωνισμός τους αντάμα με άλλους «συμμάχους» και αντίπαλους στην εξόντωση αμέτρητων ψυχών στην ευρύτερη περιοχή μας. Στο παρελθόν δυστυχώς δεν θα περιέλθουν και οι συμφορές που επιφυλάσσουν στους λαούς οι οποίοι διαβιούν στην κοχλάζουσα μεσανατολική ζώνη συγκρούσεων των καταχραστών της υδρογείου και που σαν φίδι φαρμακερό περιτριγυρίζουν φρενιασμένα τη χώρα μας.

Δεν μας αρκούν δηλαδή η πείνα, οι λιμοί και οι σεισμοί στα δικαιώματα μας ένεκα των αβάστακτων μνημονίων, απειλούμαστε και από πολεμικούς καταποντισμούς. Ήδη τους νοιώθουν οδυνηρότατα οι Σύριοι στο καταπληγιασμένο κορμί τους και δεν αποκλείεται οι αμείλικτοι ιμπεριαλιστές μπροστά στην εξασφάλιση των επιδιώξεων τους να δυναμιτίσουν την «ασφάλεια» όχι μόνο λαών που συγκαταλέγονται στο αντίμαχο στρατόπεδο, αλλά και όσων υπάρχουν υπό την εγωκεντρική σκέπη τους, όπως της Ελλάδας και Τουρκίας.

Εισπρακτικό πανηγύρι λαχτάρησαν ξανά οι ντόπιοι μαστροποί της λευκής σάρκας εξαιτίας της τελευταίας επίσκεψης του ολεθροφόρου πλοίου G. Bush, των εκτός κάθε συναγωνισμού πιο αδίστακτων ανά τον πλανήτη δημίων των λαών. Επιστράτευσαν δε από όλες τις γωνιές της Βαλκανικής και έριξαν στην αγορά της αναστημένης και σε δεύτερη έκδοση Τρούμπας (δεν προσβάλλει ο απόλυτα ταιριαστός χαρακτηρισμός, αλλά η αισχρή ουσία του γεγονότος) το γνωστό δυστυχισμένο γυναικείο εμπόρευμα που αριθμούσε λίγες εκατοντάδες λάγνα «τεμάχια». Τελικά μια ισχνή μειοψηφία από το κακόφημο αυτό σινάφι και ίσως και κάποιοι άλλοι μαγαζάτορες γεύτηκαν λιγοστά από τα πορνοδολάρια. Όπου επάνω τους ακόμη αιωρείται η σκόνη από τα σπαράγματα κρατών που ισοπεδώθηκαν, όπως το Ιράκ, Λιβύη, Ουκρανία, Συρία (και ο κατάλογος είναι ανοικτός βέβαια με νέα υποψήφια) και αχνίζει των αίμα των αθώων που μακελεύτηκαν. Και θα συνεχίζουν οι ΗΠΑ να τα πράττουν με την πάγια ιμπεριαλιστική θηριωδία και με την ακρότητα της νέας ηγεσίας. Μονάχα που η για λίγες μέρες κερδοφορία του αρχαιότερου επαγγέλματος ούτε στο απειροελάχιστο δύναται σαν σταγονίδιο να αντισταθμίσει τις ωκεάνιες απώλειες που έχει επιφέρει το παραγωγικό ρήμαγμα της Ελλάδας και το μνημονιακό κούρσεμα του μόχθου του λαού μας από τους ίδιους, δηλαδή τους αμερικανοευρωπαίους άρπαγες και εγκληματίες.

Εκείνων που ορισμένοι δημοτικοί άρχοντες και επιχειρηματίες του νομού αναγόρευσαν σε αιμοδότες της χειμερινής αλλά και μόνιμα πλέον χειμάζουσας οικονομίας του νομού και ολάκερης της πατρίδας μας. Μονάχα που το βασικό κίνητρο τους δεν είναι φυσικά η αγωνία για μια χρηματοδοτική ανάσα του πληθυσμού τη στιγμή που διευκολύνουν υπάκουα το πέρασμα μέτρων που συνθλίβουν με σταθερά αυξανόμενη ένταση το λαϊκό εισόδημα στα όρια της τριτοκοσμικής ανέχειας. Αξιοποιώντας προφανώς το κλίμα της άμβλυνσης του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος και της σοβαρής υστέρησης στην ανάπτυξη κοινωνικών αντιστάσεων απέναντι στον αντεργατικό ορυμαγδό συντάσσονται με τη θεσμοθετημένη από τα γεννοφάσκια της κατεύθυνση της βαθειά και πολυσχιδώς εξαρτημένης άρχουσας τάξης.

Εθνικίζουν ορισμένοι ασύστολα και επικίνδυνα, ειδικά σε μια περίοδο όπου η υποδαυλιζόμενη από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς επίφοβη αντιπαράθεση ελλήνων και τούρκων μεγαλοαστών (σε βαθμό μάλιστα που με τις πατριδοκάπηλες ιαχές αρχίζει και θολώνει η διάκριση ανάμεσα στην επιτιθέμενη και «φιλειρηνική» πλευρά) απειλεί να σύρει τους δύο λαούς σε μια αλληλοσφαγή πλέρια αντίθετη προς τα συμφέροντα τους. Καθαγιάζουν το πλαίσιο δεσποτείας της χώρας μας κρίνοντας το αναγκαίο και σωτήριο και αποδέχονται την εξαθλίωση των μαζών σαν το απαραίτητο γιατρικό για την παρόλο ετούτο ακριβοθώρητη και ακατάδεκτη (ορθότερα μη επιτρεπτή από τα ιμπεριαλιστικά διευθυντήρια) ανάκαμψη. Πασχίζουν για τη διάσωση ενός συστήματος παραφροσύνης, η οποία δεν προϋποθέτει απλά και μόνο θυσία των παραγωγών των αγαθών και την καταδίκη τους σε πρωτόγνωρες στερήσεις εν μέσω όμως κατακλυσμιαίας υπεραφθονίας προϊόντων. Μα και αρχίζει να αναστηλώνει τη τερατώδη ιδέα περί επανεκκίνησης της παγκόσμιας οικονομίας η οποία έχει περιπέσει σε ένα μακροχρόνιο και βαθύ τέλμα ένεκα δομικής κρίσης και αδιέξοδων υπέρβασης της μέσω της ευεργεσίας ενός γενικευμένου αναζωογονητικού και εννοείται αναπόφευκτα και θερμοπυρηνικού πολέμου. Φρικαλέες απόψεις που πρώτες ξεστομίζουν μερίδες των κρατούντων από τη δυτική όχθη του Ατλαντικού και που από τους πρώτους που θα θίξουν είμαστε εμείς οι παροικούντες μιας από τις νευραλγικότερες βάσεις της υφηλίου.

Ανακάλυψαν λοιπόν μια εξαιρετική επιπλέον ευκαιρία αυτοί οι σφουγγοκωλάριοι συντοπίτες (σκληρή έκφραση που τους αρμόζει) με τον ερχομό του αεροπλανοφόρου, ώστε με προκλητική θρασύτητα και ραγιάδικο πνεύμα να απενεχοποιήσουν ξανά την θανατηφόρα κατά των Κρητικών και των τριγύρω λαών ύπαρξη των αμερικάνικων βάσεων. Να ωραιοποιήσουν την παρουσία χιλιάδων φονικών βιονικών εργαλείων των σύγχρονων αμερικάνων κατακτητών που κυκλοφορούν στην πόλη μας βιαιοπραγώντας ατιμώρητα. Σημειωτέον οι ταξιτζήδες ακόμη δεν αποζημιώθηκαν απο το προηγούμενο κρούσμα. Ενώ παλιότερα και σε πιο ήπιες εποχές σχετικά με τη τωρινή αποχαλινωμένη συμπεριφορά τους αυτό ήταν αφορμή για μαζικό ξεσηκωμό και σφοδρές αντιδράσεις των κατοίκων. Να συσκοτίσουν την πραγματικότητα πως οι όλα τα βάσανα που προκαλούν τα αλλεπάλληλα παλιρροιακά κύματα μνημονιακών περικοπών και τα συναφή δεινά εκπορεύονται ακριβώς και από τους «φιλοξενούμενους» επικυρίαρχους της Ελλάδας.

Είναι καταδικαστέα (αν και δικαιολογήσιμη με βάση τον ρόλο που επιτελούν) λοιπόν η στάση που κρατούν τοπικοί παράγοντες και πρωταρχικά η ίδια συγκυβέρνηση μαζί με όλο το υπόλοιπο προσωπικό της κεφαλαιοκρατίας σαν νεωκόροι (ή επί του επίκαιρου, ωμότερου και πεζοδρομιακού σαν τσατσάδες) των σφαγέων των λαών και προς το παρόν μόνο ληστών του δικού μας. Αποκορυφώθηκε δε δουλωτική αδεία του αντιπερειφερειάρχη η αποκρουστική υποκρισία των αρχιβρικολάκων με τη συμμετοχή τους σε «φιλανθρωπική « ενέργεια προς ενίσχυση του χαμόγελου του παιδιού. Όταν πριν και μετά θα σβήνουν με περισσό ζήλο το χαμόγελο από τα πρόσωπα εκατομμύριων παιδιών χαράσσοντας πάνω τους την ανεξίτηλη έκφραση της φρίκης και της απόγνωσης. Μόλις αυτά αντικρίζουν τα απανθρακωμένα κορμιά των γονιών τους, τα κατεδαφισμένα σπιτικά τους, την προσφυγιά, τους πνιγμούς στα νερά της Μεσογείου, τον θάνατο στους άθλιους και καταψυγμένους καταυλισμούς της Λέσβου, τα συρματοπλέγματα της απανθρωπιάς και την ελεεινή σκλαβιά στις φάμπρικες της Γερμανίας.

Δεν ξεχνούν όμως όλοι τους, οι υπερατλαντικοί φονιάδες και οι ντόπιοι υποτακτικοί τους, ότι στην ιστορία δεν μεσολάβησαν μονάχα οι Τρούμπες. Παρεμβλήθηκαν και οι Σαϊγκόν. Τότε που τα κανιβαλικά τους σιδερόφρακτα στίφη υποχωρούσαν άτακτα και ταπεινωμένα γράφοντας λαμπρές σελίδες νίκης οι αγωνιζόμενοι για την ανεξαρτησία τους Βιετναμέζοι . Έτσι και σήμερα αποτελεί ζωτικότατο καθήκον για τον λαό μας και όχι για λόγους μόνο υπεράσπισης της τραυματισμένης αξιοπρέπειας των Κρητικών την οποία αναμφίβολα καταρρακώνουν τα φουσάτα των λεγεωνάριων που αλωνίζουν ανενόχλητα, η ολοένα κλιμακούμενη και πιο δυναμική απάντηση σε κάθε κατοπινό ελλιμενισμό τερατόπλοιων.

Η εναντίωση αυτή συνυφαίνεται το σπουδαιότερο με μια έμπρακτη διάθεση του πληθυσμού να υψώσει το ανάστημα του φρενάροντας και ανατρέποντας ακόμη τις μεθοδεύσεις τους για παραπέρα οικονομική εξουθένωση του και την επιβολή ενός πλαίσιου αυταρχισμού και απονέκρωσης κάθε φωνή διαμαρτυρίας στα μακάβρια σχέδια τους. Ανασκολοπίζοντας μέχρι κυριολεξίας τον λαό, όπως συνέβη στη Γαλλία με το αστυνομικό ρόπαλο στον 22χρονο έγχρωμο. Επίσης ενισχύει την παρεμπόδιση και ακύρωση της ολοένα αυξανόμενης πιθανότητας που απειλεί με μια καταστροφική εμπλοκή της χώρας μας στην πολεμική λάβα που κυλά και κατακαίει μια σειρά γειτονικά αδέλφια μας.

Γιατί πραγματικός εχθρός μας είναι πρώτα και χειρότερα η εντός επικράτειας παρασιτοκρατία μαζί με τους διαχειριστές του καπιταλισμού που μετατρέπουν τη ζωή μας σε ένα καθημερινό εφιάλτη. Γιατί στερούν βάρβαρα το ψωμί από το στόμα μας όχι οι συφοριασμένοι πρόσφυγες, μα οι αλλοδαποί με τις τροϊκανές γραβάτες και οι γερακίσιοι επιτελάρχες του Λευκού Οίκου. Γιατί οι φιλήσυχοι λαοί ποσώς προσδοκούν τη μετατόπιση των συνοριακών γραμμών (που άλλωστε με το αίμα τους θα ακριβοπληρώσουν), αλλά αγανακτούν επειδή αυτές οι γραμμές, αυτά τα ταξικά αγκαθωτά τείχη, έχουν μετατραπεί για τους ίδιους σε απέραντη φυλακή και κόλαση και που παραβιάζονται όποτε θελήσουν ανηλεώς από τους τύραννους της ανθρωπότητας. Γιατί μόνο φόβο και οργή προξενεί η έμφυτη τυχοδιωκτική νοοτροπία των άμεσων καταπιεστών τους, η παραπέρα πρόσδεση της Ελλάδας στο ξέφρενο πολεμικό άρμα των ιμπεριαλιστών με σκέψεις για καινούργιες βάσεις, η οριστικοποίηση της κυπριακής διχοτόμησης, το κατάντημα του Αιγαίου σε νατοϊκό θαλάσσιο τσιφλίκι, η μετατροπή του Ακρωτηρίου σε δοκιμαστήριο εκτοξεύσεων πυραύλων, εκπαιδευτήριο πρακτόρων (στο ΚΕΝΑΠ μαθητεύουν τώρα έως και Λίβυοι) και εξέδρα δολοφονικών εξορμήσεων και ο εναγκαλισμός με τα χιτλερικά καθεστώτα του Ισραήλ και της Αιγύπτου.

Ενθαρρυντική φυσικά ήταν η παρά τις αδυναμίες της περιόδου κοινή εκδήλωση καταγγελίας της παρουσίας των ράμπο και ότι αυτή σοβαρότερο συνεπάγεται από τις οργανώσεις της ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αντιεξουσιαστών και λοιπών αριστερών και δημοκρατικών αγωνιστών, όπου πρωτοστάτησε και η Πρωτοβουλία Αντίστασης. Στο επιστέγασμα των κινητοποιήσεων με την αξιόλογη και μαχητική πορεία της Πέμπτης, είχε προηγηθεί μοίρασμα προκηρύξεων, ανάρτηση πανό και παρεμβάσεις με μικροφωνική εγκατάσταση στο κέντρο των Χανιών. Δυσάρεστη επίσης υπήρξε η για πρώτη φορά αφύπνιση (στις προηγούμενες ελεύσεις αεροπλανοφόρων είχε αδρανήσει) της μονάζουσας εκδοχής της κατεστημένης αριστεράς, η οποία διαδήλωσε δίχως διάθεση συνεργασίας μαζί μας και περιφρονώντας την αναγκαιότητα μιας πιο αποφασιστικής απάντησης στην πρόκληση και μονιμότερης συγκρότησης του πλατύτερου δυνατού μετώπου, ίσως για να μη μολυνθεί από την αντιιμπεριαλιστική μας «λέπρα».

Ένα από τα ομόθυμα συνθήματα που δόνησε τους δρόμους της πόλης τη μέρα της διαδήλωσης ήταν το ότι οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από «προστάτες». Τα αγριότερα αποβράσματα της οικουμένης, οι ιμπεριαλιστές, το μόνο που προστατεύουν με λύσσα είναι οι ληστρικές, επεκτατικές και αιμοδιψείς επιδιώξεις τους. Όπου εισβάλλουν, το κάνουν όχι για να συμβάλλουν στην ευημερία και προκοπή, για να αποκαταστήσουν τη τάξη και τη δημοκρατία, αλλά για να απομυζήσουν μέχρι το μεδούλι τον ιδρώτα των εργαζόμενων ρημάζοντας και σπέρνοντας το χάος. Έτσι και οι μισθοφόροι τους στην πόλη μας δεν ήρθαν για να αφήσουν χρήματα. Τα λιγοστά κέρματα σαν αμοιβή στις εκδιδόμενες δεν μπορούν να λειτουργήσουν επ` ουδενί έστω και σαν αντισταθμιστικά οφέλη του Ιούδα. Για να αποκαθιστούσαν τη ζημιά που έχει επιφέρει δεκαετίες τώρα η κηδεμονία των ΗΠΑ στην πατρίδα μας, θα έπρεπε να επανέφεραν στη ζωή τους νεκρούς του Γράμμου, της χούντας και των καρκινοπαθειών στα Χανιά, να επανένωναν ουσιαστικά την Κύπρο, να επέστρεφαν την στερημένη ανάπτυξη και να ξεφόρτωναν με το στόλο τους τον ανεκτίμητο υφαρπαχθέντα πλούτο και όχι να απαιτούν οι χρεώστες και το βόδι. Αφήνοντας τέλος ανεμπόδιστο τον λαό μας να απελευθερώσει τις αστείρευτες δημιουργικές και προοδευτικές του δυνάμεις.

Όμως αυτό ουδέποτε θα το κάνουν οικειοθελώς. Ούτε θα το καταφέρει ποτέ μια προς αριστερά ανεξαρτησιακή ψήφος, είτε μερικές σποραδικές διαδηλώσεις. Μια τέτοια λυτρωτική διαδικασία απαιτεί όρους βαριούς και σαφείς, που θα γκρεμίζουν ταυτόχρονα τα αλληλένδετα θεμέλια του ελληνικού αστικού οικοδομήματος. Πάλι όμως οι σημερινές αντιβασικές, αντιπολεμικές κινητοποιήσεις έχουν την αξία τους, καθότι εξυπηρετούν ένα διττό σκοπό. Και εκείνων των προδρομικών βηματισμών της προοπτικά ριζικής ανατροπής του πλαίσιου υποτέλειας, αλλά και την άμεση αναγκαιότητα αποτροπής άμεσων κινδύνων που ελλοχεύουν εξαιτίας της.

Αυτές οι δράσεις είναι ο μοναδικός τρόπος που μπορεί να σταματήσει τους ιμπεριαλιστές (τίποτα άλλο δεν φοβούνται και υπολογίζουν) και είναι αυτό που τραγικά λείπει στο πολυτάραχο σήμερα, αφού ότι ήδη θετικό συντελείται είναι αναντίστοιχο των τεράστιων απαιτήσεων του. Πρέπει να κατανοήσουν οι κρητικοί και όλος ο λαός πως ξορκίζοντας με τους αγώνες μας τους φονιάδες, υποδεχόμαστε ένα αύριο δίχως πείνα και απελπισία και ανοίγουμε συνάμα τις πύλες του μέλλοντος σε μια αειθαλή ειρήνη και προκοπή. Διατρανώνοντας την απέχθεια μας στον όποιο ερχομό αεροπλανοφόρου και στο μέτρο που μας αναλογεί υπονομεύουμε την πολτοποίηση αμάχων και το σώριασμα συντριμμιών παραδίπλα μας. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε πως κάθε απογείωση βομβαρδιστικού από το Ακρωτήρι δεν αδειάζει μόνο το θανάσιμο φορτίο του σε δύσμοιρα γυναικόπαιδα, αλλά ισχυροποιεί τους κοινούς καταστροφείς μας. Έτσι δεν συμπαραστεκόμαστε στους κατατρεγμένους πρόσφυγες με ένα πνεύμα φιλευσπλαχνίας ή διεθνιστικής αλληλεγγύης, αλλά βοηθάμε και τους εαυτούς μας, που κατά μια έννοια είμαστε πρόσφυγες στον δικό μας τόπο. Και ποιος ξέρει, ίσως μεθαύριο και σε ξένους…. Και ποιος ξανά γνωρίζει , πιθανόν τα στρατευμένα νιάτα του λαού αργότερα να αλέθονται σε πεδία άδικων συγκρούσεων «για τα` αφέντη το φαί> και της ξένης ακρίδας την προσταγή ή προτροπή.

Απέναντι μας ο ιμπεριαλιστικός άνεμος κινεί με απρόβλεπτη ταχύτητα και κατεύθυνση τα σωριασμένα κατάμαυρα σύννεφα των άδικων πολέμων ενδεχομένως και προς τη μεριά μας. Οι μικρός αγέρας της πορείας της Πέμπτης σίγουρα ούτε καν μια άχνα μπορεί να επιβραδύνει την εχθρική ορμή των αμερικάνων. Σαν σιγά- σιγά όμως αρχίζουν να σμίγουν οι αγέρηδες σε κάθε πόλη και χωριό, από τουρκικοαραβική ανατολή σε δύση ελληνική, από αλβανοσέρβικο βοριά σε αφρικάνικο νοτιά (που θα έλεγε περίπου και ο Ρήγας Φεραίος), θα γίνουν σαρωτικός ανεμοστρόβιλος. Όπου μπροστά του θα φαντάζει ο άνεμος των ιμπεριαλιστών χνώτο, που μυρίζει πτωμαΐνη.

Κ. Μ.

 https://antigeitonies.blogspot.gr/