ΜΕ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ

Είναι γεγονός ότι ο κόσμος της δουλειάς και της βιοπάλης βιώνει πολύ δύσκολες συνθήκες. Σε μια εποχή που η εργατική τάξη είναι αποσυγκροτημένη ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά για τα αρπαχτικά του κεφαλαίου, ξένου και ντόπιου, είναι η καλύτερη ευκαιρία να το αξιοποιήσουν και να επιβάλλουν στους εργαζόμενους συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα.

Η κρίση ήταν για αυτούς μια καλή δικαιολογία για να προωθήσουν ακόμη σκληρότερα μέτρα και να γκρεμίσουν κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα.. Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη και δεν πιστεύουμε τα παραμύθια του πρωθυπουργού, ότι δήθεν τα μνημόνια είναι παρελθόν, ούτε φυσικά « τις καλύτερες μέρες» που τάζει η ΝΔ ,αν θα γίνει κυβέρνηση. Ε. Ε , ΔΝΤ, αλλά και τα ντόπια παράσιτα του κεφαλαίου απαιτούν η θηλιά να σφίξει ακόμη περισσότερο στο λαιμό των εργαζομένων. Άλλωστε μια χώρα που έχει μετατραπεί σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, το λαό της τον θέλουν έτοιμο να γίνει κρέας για τα κανόνια τους, ενώ ταυτόχρονα τον θέλουν εξαθλιωμένο και με σκυμμένο το κεφάλι.

Οι εργαζόμενες στην καθαριότητα των δημόσιων σχολείων βρισκόμαστε αντιμέτωπες με ένα κυκεώνα χρόνιων προβλημάτων. Είμαστε ένας κλάδος, όπως χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι στη χώρα, που η εργασιακή ανασφάλεια στην κυριολεξία καταρρακώνει την ίδια τη ζωή και την αξιοπρέπεια μας. Γι αυτό απαιτούμε μόνιμη και σταθερή δουλειά και όχι το καθεστώς που δουλεύουμε να καθαρίζουμε τα σχολεία για 10 και 15 χρόνια σε συνθήκες δύσκολες και ανθυγιεινές και στο τέλος της σχολικής χρονιάς να μένουμε άνεργες και με την αγωνία αν θα επαναπροσληφθούμε το Σεπτέμβρη!

Πόσο παράλογο μπορεί να ακούγεται το αίτημα μας , ότι πρέπει να ενταχθούμε στα βαρέα και ανθυγιεινά .! Τι «πιστοποιητικά» πρέπει να προσκομίσουμε για να αποδείξουμε ότι είμαστε εργαζόμενες και όχι εργολάβοι;Πόσο παράλογο ακούγεται το αίτημα μας να έχουμε σταθερό και αξιοπρεπή μισθό και όχι κάθε χρόνο αυτός να εξαρτάται από τις αίθουσες που καθαρίζουμε;

Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι οι αρμόδιοι είναι ενημερωμένοι για τα προβλήματα μας, όπως και ότι οι υποσχέσεις που έχουν δοθεί κατά καιρούς για μόνιμους διορισμούς έχουν μείνει στα χαρτιά. Η επισφάλεια στην εργασία είναι επιλογή του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, γιατί θέλουν τον εργαζόμενο να τον έχουν μόνιμα στην καραντίνα, απόλυτα υποταγμένο και διαχειρίσιμο στην δικαιοδοσία του κάθε βουλευτή και του κάθε δήμαρχου.

Ας μην περιμένουμε λοιπόν, ότι κάτι σκοπεύουν να αλλάξουν προς το καλύτερο για μας, χωρίς την αντίσταση μας.

Ο μαζικός αγώνας μόνιμων και συμβασιούχων είναι μονόδρομος . Αγώνας που πρέπει να οργανωθεί από τα κάτω με μαζικές διαδικασίες, συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα. .Με αγωνιστικές αποφάσεις που θα έχουν σαν στόχο να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας κόντρα στην πολιτική της ανεργίας και της εξαθλίωσης. Με αγώνες που δεν θαγίνονται για τη φωτογραφία , αλλά θάχουν σαν στόχο τη νίκη! Μόνο μ’ αυτό το δρόμο μπορούμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο για μας και τα παιδιά μας.

Να διεκδικήσουμε:

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ-

ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΒΑΕ

ΜΙΣΘΟΥΣ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ