Tα «παραλειπόμενα» για το Λόφο Καστέλι.

Από την πρώτη μέρα που πραγματοποιήθηκε η γκανγκστερική επέμβαση των δυνάμεων καταστολής στο λόφο Καστέλι Χανίων και εκκενώθηκε το κτίριο της 5^ης Μεραρχίας από τους καταληψίες της Ρόζα Νέρα, το θέμα που κυριαρχεί στον τοπικό τύπο είναι η ξενοδοχοποίηση-ιδιωτικοποίηση του συγκεκριμένου χώρου. Συλλογικότητες, επιστήμονες και αγωνιστές της πόλης, συμπεριλαμβανομένης και της Ρόζα Νέρα, εκφράζουν την αντίθεση τους στην απόφαση της Πρυτανείας του Πολυτεχνείου Κρήτης να εκχωρήσει το χώρο για να γίνει ξενοδοχείο. Κοντά σ’ αυτούς και δεκάδες παράγοντες του τόπου ανάμεσα τους πρώην και νυν βουλευτές, υπουργοί, που έχουν υπηρετήσει και υπηρετούν από υπεύθυνες θέσεις αυτό το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, της λεηλασίας του φυσικού πλούτου και της καταστροφής του περιβάλλοντος. «Σχίζουν τα ιμάτια τους» και θέλουν ακόμη και να ηγηθούν στον αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση.

Κατ’ αρχή θα μπορούσε να πει κάποιος καλόπιστα, ότι είναι μια θετική εξέλιξη το γεγονός ότι η τοπική κοινωνία τάσσεται ενάντια στο ξεπούλημα αυτού του φιλέτου. Ενός μνημείου μέσα στην καρδιά της παλιάς πόλης. Οι ελεύθεροι χώροι, τα πάρκα πράσινου σπανίζουν πλέον, όχι μόνο στη μεγαλούπολη της Αθήνας, αλλά και στην επαρχία., που η τσιμεντοποίηση έχει κάνει το «θαύμα» της.

Μέχρι εδώ όλα καλά .Όμως «ξεχάστηκε»μια λεπτομέρεια. Η αστυνομική επιχείρηση, οι συλλήψεις, οι κατηγορίες που έχουν φορτωθεί στις πλάτες 15 καταληψιών, ντόπιων και μεταναστών, η εκκένωση της κατάληψης, η ρήψη δακρυγόνων, η τρομοκρατία και εν τέλει η κατάληψη του χώρου από τις δυνάμεις καταστολής. Να θυμίσω ότι η παραπάνω επιχείρηση έγινε σε μια περίοδο που το δόγμα της κυβέρνησης και του Χρυσοχοϊδη «νόμος και τάξη» είναι σε πλήρη εφαρμογή, όχι μόνο για τις μειοψηφίες, αλλά και ενάντια σε κάθε σκίρτημα που κάνει ο λαός και η νεολαία για να αντιταχθεί στη βάρβαρη πολιτική. Μέσα στο καλοκαίρι ψηφίστηκε ο νόμος που απαγορεύει τις συγκεντρώσεις, υπάρχει ανοιχτή παρέμβαση του κράτους στη λειτουργία των σωματείων, προσπαθούν να απαγορεύσουν τις απεργίες, αποψιλώνουν τα νοσοκομεία την ίδια ώρα που ενισχύονται οι δυνάμεις καταστολής για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό λαό και η φασιστικοποίηση καλά κρατεί. Όλα αυτά δεν είναι «ασήμαντες λεπτομέρειες»

Η τρομοκρατία και η καταστολή είναι επιλογή του συστήματος για να μπορεί να επιβάλει την αντιλαϊκή του πολιτική και δεν στρέφεται μόνο ενάντια σε κάποιες μικρές ομάδες, αλλά συνολικότερα απέναντι στο λαό. Το χτύπημα της μεγαλειώδους συγκέντρωσης στην Αθήνα για τη δίκη της Χρυσής Αυγής αποδεικνύει τα παραπάνω.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η βίαιη εκκένωση του κτιρίου της 5^ης Μεραρχίας και η αποπομπή απ’ αυτό της ΡΟΖΑ ΝΕΡΑ. Φυσικά και δεν ισχύει ότι το κτίριο εκκενώθηκε (όπως και τόσες άλλες καταλήψεις) με την επιστράτευση των ΜΑΤ γιατί πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί.

Αυτό δεν πρέπει να ξεχνιέται και πρώτα απ’ όλα από την ίδια τη ΡΟΖΑ ΝΕΡΑ που από την πρώτη μέρα κινήθηκε με ένα πλαίσιο «να υπερασπίσουμε τους ελεύθερους χώρους», ξεχνώντας το ζήτημα της τρομοκρατίας και της στέρησης του δικαιώματος να λειτουργεί και να δρα με τον τρόπο που έχει επιλέξει. Εκτός αν η συγκεκριμένη κατάληψη έγινε το 2004 για να μη γίνει ξενοδοχείο ο χώρος, πράγμα βέβαια που δεν ισχύει.

Βέβαια οι κάθε λογής παράγοντες του συστήματος που όλο το προηγούμενο διάστημα με κάθε ευκαιρία ζητούσαν την εκκένωση της «παράνομης κατάληψης» και σήμερα για δικούς τους λόγους ( ενδοκομματικής κόντρας, προσωπικές φιλοδοξίες, οικονομικά συμφέροντα κλπ) δείχνουν ψεύτικη ευαισθησία για την πόλη και το περιβάλλον έχουν κάθε λόγο να «ξεχάσουν» το ζήτημα της κρατικής καταστολής.

Μα και ο ΣΥΡΙΖΑ που υπηρέτησε την ίδια πολιτική όταν ήταν κυβέρνηση «βολεύεται» σήμερα σε ένα τέτοιο πλαίσιο προσπαθώντας να ψαρέψει στα θολά νερά χωρίς να αγγίξει την ουσία του προβλήματος. Αντίστοιχα και το ΚΚΕ που απείχε από τις μεγάλες συγκεντρώσεις που έγιναν τις πρώτες μέρες της εκκένωσης, σήμερα συντάσσεται με όλους αυτούς , δείχνει όψιμο ενδιαφέρον για τους «ανθρώπους που το χρησιμοποιούσαν σαν καταφύγιο», αλλά και ανησυχεί για τις «συνέπειες στο Πολυτεχνείο» από την πιθανή ακύρωση της συμφωνίας .

Με τη συλλογικότητα ΡΟΖΑ ΝΕΡΑ έχω διαφορετική αντίληψη σε μια σειρά ζητήματα που αφορούν το κίνημα και γενικότερα τις απαντήσεις που χρειάζονται. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτελεί εμπόδιο για κανένα να υπερασπίζεται το δικαίωμα κάθε συλλογικότητας που έχει σαν αναφορά τα δίκαια του λαού να υπάρχει και να προβάλλει τις απόψεις της .

Εν κατακλείδι ο λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία έχουν κάθε λόγο να αγωνίζονται για τη ζωή τους και την ποιότητα της . Όμως κάθε αγώνας για να έχει αποτελέσματα και να επενδύεται στη λαϊκή υπόθεση, πρέπει να συνδέεται και να εντάσσεται μέσα στον αγώνα ενάντια συνολικά στην πολιτική του συστήματος της εξάρτησης, της φτώχειας και της καταστολής.

Αγώνες που θα στηρίζονται στον ίδιο το λαό και όχι σ’ αυτούς που έχουν άλλες αγωνίες και επιδιώξεις. Αγώνες που θα συμβάλλουν στην πολιτικοποίηση και στο δυνάμωμα των αντιστάσεων. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο απαιτείται να μπει η διεκδίκηση για να μη γίνει ξενοδοχείο ο λόφος Καστέλι ,για να έχει ελεύθερη πρόσβαση ο κάθε λαϊκός άνθρωπος.

Χανιά 16-10-2020

Γιάννης Χαρτζουλάκης,

μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης