Δύο συνεχόμενες επισκέψεις στα Χανιά αμερικανικών αεροπλανοφόρων με μικρή χρονική απόσταση μεταξύ τους και το σπουδαιότερο σε μια εύφλεκτη συγκυρία έμειναν εν μέρει αναπάντητες από το τοπικό κίνημα.
Ανατριχιαστικές οι δηλώσεις σχεδόν όλων των σύνεδρων στην πρόσφατα «ευδοκίμως τερματίσασα» σύνοδο του ΝΑΤΟ. Κάλλιστα θα μπορούσε στην ιστορία να καταγραφεί με τον κωδικό «Έξαρση».
Ο γεωπολιτικά πυγμαίος Μητσοτάκης παρουσίασε μάλιστα μια εικόνα ρητορικής και προτασεολογίας δυσανάλογα ιταμή με το μέγεθος του. Βέβαια κάτω από τη δύναμη του αρχιβρικόλακα της γης, ο υπηρέτης οπλίζεται πάντα με θράσος. Ξιφούλκησε κατά του εχθρού Πούτιν, πλειοδότησε την επιθετικότητα και υπεραμύνθηκε της ανάγκης για απογείωση των στρατιωτικών δαπανών, υπονοώντας σιωπηρά τον βέβαιο καταποντισμό των κοινωνικών. Το θερμόμετρο των πολεμικών κινδύνων κτυπάει πλέον κόκκινο.
Ταυτόχρονα η ανατολική Μεσόγειος κοκκινίζει από το παλαιστινιακό αίμα, που κυλάει ασταμάτητα από τη γη της Γάζας.
Σε κόκκινο βαθμό επίσης εκτοξεύονται οι κατηγορίες ορισμένων αμφισβητιών του κατεστημένου απέναντι στον χανιώτικο λαό που κάθεται σε δύο «καναπέδες». Τον γνωστό της μικροαστικής επανάπαυσης των κυρπαντελήδων. Και τον ενδημικού χαρακτήρα δεύτερο, που σχετίζεται με μομφές απέναντι στους Χανιώτες. Οι οποίοι «κυριεύονται από ρίγη ενθουσιασμού» σαν αντικρίσουν τα «ζουμπουρλούδικα ναυτάκια» κάνοντας απόβαση στην πόλη. Ή ακόμη από τους επωφελούμενους Ακρωτηριανούς (σίγουρα ισχύει αυτό, εάν εννοείται το καρκίνιασμα σαν κέρδος) ένεκα της παρουσίας των βάσεων στον τόπο τους.
Λες και η καμαριέρα που λιώνει στα πεντάστερα, ο βιοπαλαιστής που ιδροκοπά για τον κάτω του οριακού επιούσιο, ο αγρότης που αγωνιά με τον κλοιό ξεκληρίσματος, όλοι μαζί λοιπόν με αδημονία καρτερούν την επέλαση του στρατιωτικού τουρισμού. Ώστε να ανασάνουν οικονομικά, να αποταμιεύσουν τα οπωσδήποτε ματωβαμένα δολάρια και κάποιοι τυχερότεροι να προχωρήσουν σε καρπερές επενδύσεις.
Λάθος ή ντροπή αυτή η σφόδρα υπονομευτική αντίληψη για τη σωστή ανάλυση της κατάστασης και την υιοθέτηση επαγωγικά μιας σωστής στάσης;
Το γραμμένο στα αγγλικά (απευθυνόμενο σε ποιους άραγε;) περιεχόμενο της συγκεκριμένης αφίσας συμπυκνώνει και αποτυπώνει φυσικά την ευρύτερη προβληματική συλλογιστική του αντιεξουσιαστικού χώρου.
«Συνταρακτικό», πολιτικά «ευφυές» το συμπέρασμα. Υπεύθυνος για τα όποια δεινά του λαού, ο ίδιος!!! Δηλαδή ο θυματοποιημένος, ρακένδυτος και πεινασμένος, ποδοπατημένος από τους κυρίαρχους αντιπάλους του και αδρανοποιημένος από τον ρεφορμισμό και τα πολιτικά ξαδέλφια του (γιατί στο ζήτημα αυτό από διαφορετικές αφετηρίες και διαδρομές τελικά συγκλίνουν στο αποτέλεσμα) με μία ανεξήγητη ροπή ενσωμάτωσης εγκρίνει εκλογικά και συμβιβάζεται εν τέλει με την αφόρητη (παρά τ` αυτά) ταξική μιζέρια και τυραννία του.
Επομένως, με εξαγορασμένη από τα αμερικανικά γρόσια των λεγεωνάριων, συνείδηση και την ούτως ή άλλως πάγια επιρρέπεια προς υποταγή, αδιαφορεί για το σιωνιστικό έγκλημα και δεν αντιδρά καταγγελτικά.
Η «κοινωνική πρωτοπορία» όμως πως συμπεριφέρεται; Πως αφυπνίζει και πως κινητοποιεί το αντικαθεστωτικό υποκείμενο;
Αναγορεύοντας σε συνένοχο της γενοκτονίας τον «αναίσθητο» λαό (ΕΛΕΟΣ) ή τους φονιάδες δυτικούς ιμπεριαλιστές (στυλοβάτες του ισραηλινού κράτους και πολιτικοστρατιωτικά τροφοδότες της σφαγής) μαζί με τη ντόπια αστική τάξη, που εκχωρεί κάθε σπιθαμή της επικράτειας της για διευκόλυνση του μακελειού; Εάν η απάντηση, το φταίξιμο βαραίνει τον «νωχελικό» λαό, τότε δίκαια η «αγαθή» ύαινα κατασπαράσσει τη γαζέλα, καθότι αυτή περιέχει «προκλητικά» στο κορμί της … σάρκα!
Επιπλέον πως εκτοξεύονται κατηγορίες κατά της απάθειας του κόσμου μπροστά στην εξόντωση των παλαιστινίων, ενώ στους δύο τελευταίους ελλιμενισμούς (μην αναφερθούμε στο εξίσου απελπιστικά μισοάδειο παρελθόν) υπήρξε ΠΛΗΡΗΣ απουσία παρέμβασης και έμπρακτης (όχι μέσω μόνο αφισών) καταδίκης εκείνων που διεκπεραιώνουν την δολοφονία στη Γάζα; Γιατί θυμώνουν με την διάσπαρτη «ακινησία» της κοινωνίας, παρόλο που αυτό συντεταγμένα πράττουν, δίχως να διαμορφώνουν πεδία δράσης;
Ούτε καν υπήρξε ίχνος εκδήλωσης διαμαρτυρίας κατά των μισθοφόρων (και εκτελεστών των Παλαιστινίων) του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, που κυκλοφορούσαν ανέμελοι και με αέρα κατακτητή στους δρόμους. Δίπλα ακριβώς (τι ειρωνεία) σε εκείνους τους μέσω αφισών κατήγορους της γενοκτονίας καθώς και του αναπάντητου της. Έστω και με τη στρεβλή λογική τους, όπου βρίζουν και πετροβολούν τους αστυνομικούς, αφήνοντας στο απυρόβλητο την κρατική τρομοκρατία. Ας επαναλαμβάνονταν φωνάζοντας τουλάχιστον συνθήματα κατά των στρατιωτών και δημίων (επίσης άστοχο), δίχως να κατακεραυνώνουν τον ουσιαστικό εντολέα τους στον Λευκό Οίκο. Μήτε όμως αυτό.
Η Πρωτοβουλία Αντίστασης επιστρατεύει τις μικρές της δυνάμεις αξιοποιώντας κάθε σχετικό γεγονός που προκύπτει, με σκοπό να συμβάλλει στην ανάπτυξη του μοναδικού παράγοντα υπεράσπισης της ειρήνης, μα και της παλαιστινιακής αντίστασης. Δηλαδή την συγκρότηση αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Δίχως νοοτροπία εργολαβίας και υποκατάστατου, μακριά από ενέργειες τυπικότητας και προσποίησης (το ΚΚΕ με δυσανάλογα σε σχέση με τον κυβισμό του περιορισμένη παρουσία εμφανίστηκε στο προηγούμενο αεροπλανοφόρο και περιφρόνησε το δεύτερο) με επίγνωση των δυσκολιών, πάντα θα απευθύνει κάλεσμα συμμετοχής σε κάθε δύναμη με προοδευτική αναφορά.
Στενοχωρημένοι και προβληματισμένοι θα ήταν οι βομβαρδιζόμενοι κάτοικοι της Γάζας αν αντίκριζαν ένα άπειρης αλλοκοτιάς σκηνικό σε χανιώτικο δρόμο: ένας πεζοναύτης μεθυσμένος να ξερνά επάνω σε μια αφίσα αλληλέγγυων του. Η οποία αφενός δεν αποδοκίμαζε στο ελάχιστο τους δολοφόνους και τους υποτακτικούς των. Αφετέρου κατηγορούσε για ραθυμία και έτσι απομόνωνε αυτούς, που ενώ θα έπρεπε να καλεί σε κινητοποίηση, δεν το έκανε καθόλου. Βουβαίνοντας τουτέστιν κάθε ζωντανή φωνή εναντίωσης σε ένα από τα πιο πολύτιμα αγκωνάρια των σε βάρος των πολεμικών επιδρομών.
Χρήσιμο εργαλείο η αφίσα εάν προσανατολίζεται στην προαγωγή της πάλης. Αρκετά βλαπτική όμως όταν συσκοτίζει. Αποκρύβοντας εγκληματίες, χλευάζοντας αθώους, καθηλώνοντας αγωνιστές.
ΚΜ μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου