Η υπεράσπιση της ζωής και του δίκιου απαιτεί μαζική λαϊκή πάλη και όχι τοπικούς Σωτήρες και εκλογικές αυταπάτες.

 

Oι Νόμοι Καποδίστρια, Καλλικράτη, Κλεισθένη και στο καπάκι του Βορίδη, συνέθεσαν ένα πλαίσιο λειτουργίας της λεγόμενης τοπικής αυτοδιοίκησης  που ολοκληρωτικά πλέον την έχει μετατρέψει σε προέκταση του κεντρικού κράτους. Έτσι το κεντρικό αστικό κράτος απαλλάσσεται σημαντικά από ευθύνες για τη ζοφερή καθημερινότητα του εργαζόμενου λαού.

Η εργατική τάξη και όλος ο κόσμος της δουλειάς είναι αντιμέτωπος συνολικά με την κυρίαρχη πολιτική «όλα στο κεφάλαιο όλα για το κεφάλαιο» που απαξιώνει πλήρως και σε κάθε της έκφραση τη ζωή του. Κοροϊδεύεται και αποπροσανατολίζεται με τη συνδρομή και των κάθε λογής Σωτήρων της λεγόμενης τοπικής αυτοδιοίκησης, την ίδια ώρα που η κεντρική εξουσία αναδιατάσσεται, ουσιαστικά συγκεντρώνεται και συστηματικά φασιστικοποιείται για να υπηρετήσει την ωμή  επίθεση κεφαλαίου – ιμπεριαλιστών.

Η κίνηση της ντόπιας αστικής τάξης σε μια κατεύθυνση βαθέματος του πλαισίου της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και η επίθεση του κεφαλαίου σε κάθε δικαίωμα των εργαζόμενων, διαμορφώνει το απαράβατο αντιδραστικό πλαίσιο λειτουργίας δήμων και περιφέρειας ακόμη και εκεί που έδρες στα δημοτικά συμβούλια καταλαμβάνουν και αριστεροί με ή χωρίς εισαγωγικά. Ναι αλλά ακουγόμαστε θα μας αντιτάξουν αυτοί που δεν αντέχουν να λείπουν από οποιαδήποτε εκλογική μάχη. Είναι αυτοί  που τους είναι αδιάφορο  αν τους λείπει μια πολιτική  γραμμή τέτοια που να συμβάλει ώστε οι υπαρκτές λαϊκές αντιστάσεις να ενισχύονται ουσιαστικά και να αφήνουν  παρακαταθήκες στην αναγκαία εκ νέου συγκρότηση των μετώπων πάλης του λαού. Π.χ. στο αντιπολεμικό μέτωπο ενάντια στην τυχοδιωκτική πολιτική της αστικής τάξης που μπλέκει τη χώρα στον επικίνδυνο και άδικο πόλεμο των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ με τη ΡΩΣΙΑ. Το μέτωπο πάλης για το μεροκάματο ενάντια στην αβίωτη εκμετάλλευση  των εργαζόμενων, που κοστίζει πλέον όλο και πιο πολλούς νεκρούς και σακατεμένους, την ίδια ώρα που μαζί με τη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος λεηλατείται και κάθε δικαίωμα (δωρεάν περίθαλψη, εκπαίδευση, προστασία από σεισμούς, πλημμύρες, φωτιές κ.λπ.).

Ακόμη και αυτά τα βασικά μέτωπα πάλης που έχει ανάγκη ο λαός για την υπεράσπιση της ζωής και του δίκιου του, ολοφάνερα είναι διαλυμένα εδώ και χρόνια παρά τις σπουδαίες αντιστάσεις που ξεσπούν και θα ξεσπούν με δοσμένη τη χωρίς σταματημό ένταση της επίθεσης του κεφαλαίου. Επειδή ο στρουθοκαμηλισμός και ο βερμπαλισμός επιτείνουν και παρατείνουν τη διάλυση αυτοί που όντως αγωνιούν για την υπόθεση της λαϊκής πάλης ας σκεφτούν: πιο το κέρδος για το ολοφάνερα διαλυμένο χρόνια τώρα φοιτητικό κίνημα από τον εκλογικό θρίαμβο ή έστω την πρωτιά της Π.Κ.Σ.; Τι στ’ αλήθεια διαφοροποιεί αυτή στους όρους αντίστασης και πάλης του φοιτητικού κινήματος;

Τι διαφοροποίησε τόσα χρόνια η έδρα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο δημοτικό συμβούλιο στα Χανιά; Συνέβαλε μήπως στο να διατηρηθούν έστω οι σπουδαίες αντιστάσεις στον καρκίνο των βάσεων σε μια εποχή μάλιστα που αυτές γίνονται τραγικά αναγκαίες;  Τι μαρτυρά αλήθεια το γεγονός πως στο πλαίσιο της προεκλογικής εξαπάτησης, μαζί με τα άλλα πιο σπουδαία για τη ζωή του λαού που κρύβονται συστηματικά, κρύβεται και το ζήτημα της επέκτασης της βάσης του θανάτου με φανερούς σοβαρούς κινδύνους και τοπικά πέρα από τον πιο μεγάλο της εμπλοκής της χώρας στον πόλεμο; Αλήθεια τι επιβάλλει αυτή τη μούγκα στους υποψήφιους του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ;

Δυστυχώς και αυτή η μούγκα όπως και άλλες είναι στους όρους που επιβάλλει το σύστημα για να παίξει κανείς με αξιώσεις και να γίνει αποδεκτός σαν «αριστερός» σωτήρας σε τοπικό επίπεδο. Ας μη μας αντιτάσσουν λοιπόν ότι ακουγόμαστε π.χ. στο δημοτικό συμβούλιο… Τα ΜΜΕ θα παίζουν κάποιους από αυτούς και ο Πελετίδης μπορεί να ξαναγίνει δήμαρχος. Όμως οι ταξικοί συσχετισμοί θα διαφοροποιηθούν στα πεδία της ταξικής πάλης και μόνο εκεί και όχι  στα δημοτικά συμβούλια και στο εκλογικό γήπεδο που έχει στήσει το σύστημα ενάμιση χρόνο τώρα και θα παραταθεί ως τις ευρωεκολές και πάει λέγοντας…

Μέσα απ’ το εκλογικό γήπεδο, παρά τη λαϊκή οργή που συνεχώς συσσωρεύεται, ολοφάνερα ενισχύεται το σύστημα που είχε έναν Μητσοτάκη και τώρα κυοφορείται και δεύτερος στο πλαίσιο μιας μετατόπισης του πολιτικού σκηνικού που το μόνο ξεκάθαρο είναι η δεξιά αντιδραστική της ρότα. Στο πεδίο της ταξικής πάλης στην καθημερινή ζωή, παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς και τη διάλυση, εκδηλώνονται και μπορούν να ενισχύονται μικρές εστίες αντίστασης και να τροφοδοτούνται μεγαλύτερες μαζικές αντιστάσεις για τη ζωή και το δίκιο του λαού.

Το ΚΚΕ(μ-λ) αξιοποίησε πρόσφατα το βήμα των βουλευτικών εκλογών με θετικό απολογισμό. Η επιλογή του λευκού- άκυρου στις κάλπες των αυτοδιοικητικών εκλογών κάθε άλλο παρά σημαίνει αναχώρηση από την έγνοια και την αγωνία της υπόθεσης που παλεύουμε χρόνια. Είναι γεγονός πως στο πλαίσιο της φασιστικοποίησης το σύστημα στριμώχνει κάθε δύναμη που θέλει στ’ αλήθεια να συμβάλει στη λαϊκή αντίσταση και να επιμένει στο όραμα για έναν κόσμο ανθρωπιάς. Πιο πολύ όμως το σύστημα στριμώχνει τη δυνατότητα των ανθρώπων της δουλειάς ακόμη και στην απλή επιβίωση. Αυτή η πραγματικότητα θα πυκνώσει τις αντιστάσεις. Παρότι δε συμμετείχε σε δημοτικές εκλογές η Πρωτοβουλία Αντίστασης είναι μια υπαρκτή μετωπική συλλογικότητα πάλης στην πόλη μας με αξιόλογη συμβολή σε συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αξίζει να ενισχυθεί και κυρίως αξίζει να ενισχυθεί με όλες μας τις δυνάμεις η μαζική αντίσταση σ’ όλα τα μέτωπα πάλης του λαού όπως τα ιεραρχεί κάθε φορά η ίδια η ζωή.

Ο λαός δε χρειάζεται σωτήρες….απλώς γιατί τέτοιοι δεν υπάρχουν…. Όποιος πιστεύει στην υπόθεση του λαού δε σκιάζεται από αρνητικούς συσχετισμούς και δεν εξαρτάται από τις κάθε λογής κάλπες που στήνει το σύστημα της εκμετάλλευσης, του πολέμου και της απάτης. 

Νεκτάριος Κοκολαντωνάκης μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης και του ΚΚΕ(μ-λ)

 

Χανιά 1-10-2023