Ζούμε στην εποχή που συνεχώς ξεδιπλώνονται οι δραματικές συνέπειες για τη ζωή και το μέλλον των λαών ένεκα της διάλυσης του Εργατικού Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κινήματος και των συντριπτικών πλέον συσχετισμών υπέρ των δυνάμεων του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών. Ούτε η τεχνολογία των 5G και της τεχνητής νοημοσύνης, ούτε οι τεράστιες δυνατότητες των σύγχρονων παραγωγικών δυνάμεων μπορούν να σώσουν την ανθρωπότητα ακόμη και από την πείνα, ενώ τα νοσοκομεία υπολειτουργούν από την Ελλάδα μέχρι την Αγγλία και η περίθαλψη για τους λαούς γίνεται πολυτέλεια από τα δις μαζών της Ινδίας, της Ασίας και της Αφρικής έως τα εκατομμύρια ανασφάλιστους της Νέας Υόρκης και των ΗΠΑ.
Η βαρβαρότητα του συστήματος επελαύνει αποπνικτικά σ’ όλο το φάσμα της ζωής των εργαζόμενων μαζών. Η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης γίνεται κυριολεκτικά εξοντωτική, ενώ η ίδια η φύση που μας περιβάλλει λεηλατείται με απίθανη υποκρισία προκειμένου να συγκαλυφθούν παλιές και νέες μπίζνες του κεφαλαίου. Σίγουρα τα χειρότερα έρχονται από τα ανθρωποσφαγεία του πολέμου στα διάφορα μέτωπα των συγκρούσεων των ιμπεριαλιστών. Η γενικευμένη κρίση και απορρύθμιση οδηγεί στον πόλεμο, ο πόλεμος επιδεινώνει την απορρύθμιση και όλα και όλο και περισσότερα φορτώνονται στις πλάτες των λαών μιας και οι ταξικοί συσχετισμοί το επιτρέπουν.
Ζοφερή η πραγματικότητα είναι αλήθεια όμως ακριβώς για αυτό γίνεται κρίσιμη αναγκαιότητα να υπάρξουν δυνάμεις όπου μέσα στην ταξική πάλη και με όρους ταξικής πάλης να δουν τη σπουδαιότητα των αντιστάσεων των μαζών σ’ όλα τα μέτωπα πάλης τους και να τις υπηρετήσουν αποφασιστικά. Υπάρχουν δυνάμεις που κουβαλάνε εμπειρία και εφόδια από προηγούμενους κύκλους που αν αποτινάξουν σκουριές θα μπορέσουν να ενωθούν με φρέσκιες δυνάμεις που γεννά η ταξική πάλη καθημερινά σ’ όλες τις μάχες που δίνονται. Χαμένες μ’ αυτή την έννοια είναι οι μάχες που δε δίνονται. Μεγάλη η συζήτηση γι’ αυτό θα σταθώ μόνο στα τρία τελευταία και σ’ εξέλιξη πεδία σύγκρουσης μαζών με το σύστημα.
Τις εξελισσόμενες εργατικές απεργίες στις ΗΠΑ, στις ανοιξιάτικες εργατικές συγκρούσεις στη Γαλλία κόντρα στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που επέβαλε ο Μακρόν και στην πρόσφατη σύγκρουση των Παλαιστινίων με το σιδερόφραχτο σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ. Σ’ όλες τις περιπτώσεις οι σπουδαίες αυτές αντιστάσεις εξελίσσονται μέσα στη σκοτεινή εποχή που έβαλε τους λαούς και την ανθρωπότητα ολάκερη ο πόλεμος στην Ουκρανία. Αυτός ο πόλεμος μέχρι στιγμής αφενός δίνει το ηθικό πλεονέκτημα στους μεγαλύτερους φονιάδες των λαών ΗΠΑ- ΝΑΤΟ και στον κλασικό και καθαρόαιμο καπιταλισμό της Δύσης που ηγείται της επίθεσης στο προλεταριάτο και τους λαούς παγκόσμια όπως άλλωστε ξέρει να το κάνει εδώ και αιώνες. Από την άλλη μεριά ΡΩΣΙΑ- ΚΙΝΑ και λοιποί BRICS κ.λπ. εξίσου εχθροί των λαών τους και των λαών του κόσμου απαντάνε στην απαίτηση της Δύσης να παραμείνει ιδιοκτήτης του πλανήτη και έτσι ο πόλεμος φουντώνει. Το συμπέρασμα και αναγκαία διαπίστωση που οφείλουν οι κομμουνιστές είναι πως η πραγματικότητα είναι αυτή που είναι και πως δε χωράνε αυταπάτες. Είναι άραγε δοσμένο αυτό έστω και μετά την ιλαροτραγωδία που εξελίχτηκε π.χ. η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας;
Δυστυχώς κάθε άλλο. Το χούι να ψάχνουν κάθε λογής οπορτουνιστές πολλές δεκαετίες τώρα εύκολους δρόμους δεν κόβεται. Ενισχύεται θα έλεγα όσο η σύγκρουση των μαζών με το σύστημα σκληραίνει και ο δρόμος υπηρέτησης των μαζικών αντιστάσεων γίνεται όλο και πιο απαιτητικός. Ναι ήταν φανερά τα ελλείμματα του αγώνα των Γάλλων εργατών και ακόμη πιο φανερό αυτά των εργατών στις ΗΠΑ που δίνουν για την ώρα έδαφος στον Μπάιντεν αλλά και τον Τραμπ να σουλατσάρουν στις διαδηλώσεις τους. Όποιος θέλει να συμβάλει στην αλλαγή της πραγματικότητας πρέπει πρώτα να τη δει κατάματα. Είμαστε στην εποχή που θα ξεδιπλώνονται διαρκώς οι συνέπειες της διάλυσης του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος. Οι συνέπειες επιδρούν σ’ όλα τα πεδία της ζωής και μ’ αυτό το δεδομένο πρέπει να δει π.χ. το ρόλο της μια αριστερή επαναστατική οργάνωση αν έχει την τόλμη να το κάνει. Το επόμενο βήμα είναι να αποφασίσει να υπηρετήσει μ΄ όλο της το είναι τις εργατικές λαϊκές αντιστάσεις όπως και μ’ όποιους όρους κι αν αυτές εκδηλώνονται. Συχνά ο μικροαστικός ελιτισμός θρέφει ινστρούκτορες που αδυνατούν όχι να αποφασίσουν να μπουν ενεργά και με θετική προσφορά στην πάλη, μα ούτε θέλουν ούτε μπορούν να επικοινωνήσουν καν με εργαζόμενα λαϊκά στρώματα που είναι κατ’ αυτούς καθυστερημένα, δεν καταλαβαίνουν κ.λπ. Σημαντικός και ο ρόλος της καταστολής και αυτό φαίνεται ιδιαίτερα εκεί που γίνονται σοβαρές προσπάθειες γείωσης, αλλά αυτό είναι ένα ολόκληρο άλλο κεφάλαιο.
Σ’ αυτό το σημείωμα θα τονίσω πως οι οξυμένες αντιθέσεις ένεκα της επίθεσης του συστήματος θα πυκνώνουν τις αντιστάσεις διαρκώς μα και οι απαιτήσεις ένεκα και της αντιδραστικής ρότας των εξελίξεων θα μεγαλώνουν γι’ αυτούς που θέλουν να υπηρετήσουν την υπόθεση των λαών.
Θα κλείσω με μια αναγκαία αναφορά στον αγώνα των Παλαιστινίων για απελευθέρωση από τη καταδυνάστευση του σιωνιστικού Ισραήλ. Απαιτείται και σ’ αυτό τον πόλεμο η προσπάθεια να απαλλαγεί έστω κάπως ο καθένας μας από την προπαγάνδα του πολέμου Δύσης Σιωνιστών. Όλοι οι εμπόλεμοι έχουν την προπαγάνδα τους, όμως στη χώρα μας και μάλιστα πρώτη φορά τόσο ξεδιάντροπα , προκλητικά και βρώμικα βομβαρδιζόμαστε αποκλειστικά από τη μεριά Ισραήλ – Δύσης με βάση τις επιλογές της αστικής τάξης που μπλέκει συστηματικά τη χώρα στα σχέδια των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ – Ισραήλ. Ο πρώην υπουργός Άμυνας δήλωσε ότι θα δώσει ακόμη και το αίμα του λαού μας για τις ΗΠΑ, στην προπαγάνδα θα κολλήσουμε… Να διακρίνουμε επίσης τις ενέργειες ακραίων τζιχαντιστών που ούτε με τη Χαμάς έχουν σχέσεις, ενώ συχνά αν μπορεί να βρει κάποιος άκρη για το ρόλο τους φτάνει στα ιερατεία των αντιδραστικών αραβικών καθεστώτων που δεκαετίες συναγελάζονται με τις ΗΠΑ και τη CIA, κάποιες φορές συγκρούονται αλλάζουν στολές και τούμπαλιν.
Όχι ότι έχουμε κάποια συμπάθεια στη Χαμάς η οποία κάθε άλλο παρά κρύβει η ίδια τις σχέσεις της, ίσως και τις αυταπάτες της με τα αραβικά αντιδραστικά καθεστώτα. Όμως η Χαμάς είναι κυβέρνηση στη Γάζα με τη θέληση της πλειοψηφίας των Παλαιστινίων, δρα με στοιχεία μαζικού κινήματος και η ίδια διαφοροποιείται από απάνθρωπες συμπεριφορές με πρόσφατη δημόσια τοποθέτησή της. Εμείς είμαστε λίγο μακριά για να βάλουμε το χέρι μας στη φωτιά για οτιδήποτε. Άλλωστε η φρίκη του πολέμου είναι δοσμένη, όμως μόνο υποκριτές και τυφλοί δε διακρίνουν την επίσημη βαρβαρότητα του σιωνιστικού κράτους τρομοκράτη που ανοικτά και έμπρακτα (και με αεροπλανοφόρα) στηρίζεται από τις ΗΠΑ του Μπαιντεν.
Φυσικά ένα μαζικό κίνημα που θέλει τη συμπαράσταση της παγκόσμιας κοινής γνώμης και κυρίως την ενεργό αλληλεγγύη των λαών δεν αρκείται σε συμψηφισμούς και η ηθική του πολέμου είναι ένα από τα κρίσιμα ζητήματα των δίκαιων λαϊκών πολέμων. Από την πλευρά μας έχοντας ξεκάθαρη τη στυγνή καταδυνάστευση των Παλαιστινίων από το σιωνιστικό μαντρόσκυλο των ιμπεριαλιστών τασσόμαστε με το δίκιο του αγώνα τους. Η πραγματικότητα της βίας του Ισραήλ επιβάλλει μάλιστα στους Παλαιστίνιους σαν υποχρεωτική τη μορφή της ένοπλης πάλης, όπως συμβαίνει και με άλλους λαούς. Άλλωστε οι λαοί νικούν με τ’ όπλο στο χέρι! Όσο για τις ευαίσθητες ψυχές των δημοσιογραφικών επιτελείων και αναλυτών ας δουν το δίκιο και την ιστορική αναγκαιότητα του ένοπλου αγώνα του λαού μας το 1821 μέχρι και το δίκιο του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ και ας πάψουν να ανακαλύπτουν ακόμη και από πλαστά βίντεο στη μαρτυρική Παλαιστίνη μόνο ότι τους βολεύει.
Και πάλι όμως σαν αριστεροί επαναστάτες και κομμουνιστές παρότι το φωνάζουμε ότι οι λαοί νικούν με τ’ όπλο στο χέρι, δε παίζουμε με τα όπλα. Οι Παλαιστίνιοι μαχητές τα έχουν ανάγκη και δε μπορούμε παρά να σκύψουμε το κεφάλι στα μαρτύρια τους και στον ηρωισμό τους απέναντι στον τερατώδη εξοπλισμό του σιωνιστικού κράτους. Αλλά ακόμη και στην περίπτωση των Παλαιστινίων αυτά ισχύουν μ’ ένα γενικό τρόπο. Από μια μεριά δε μπορούμε να τους δασκαλέψουμε. Αυτοί και ο λαός τους ζει τη φρικτή φυλακή στη Γάζα και την αντιμετώπισή τους ως πολίτες τελευταίας κατηγορίας και έσχατως σαν ανθρώπινα κτήνη όπως είπε ο δηλωμένος φασίστας υπουργός Άμυνας του Ισραήλ.
Φυσικά δεν αρκεί το δίκιο για την επιλογή της όποιας μορφής πάλης. Και η ένοπλη και η οποιαδήποτε μορφή πάλης είναι προοδευτική και χρήσιμη εφόσον ενισχύει το συσχετισμό υπέρ της μαζικής πάλης βάζοντας όλο και περισσότερους στον αγώνα για το δίκιο και τη λευτεριά. Μια σειρά ένοπλα αντάρτικα έχουν γράψει λαμπρές σελίδες ενισχύοντας τους συσχετισμούς στη χώρα τους και παγκόσμια στον αγώνα για την πρόοδο και την κοινωνική απελευθέρωση. Στην περίπτωση της Χαμάς, που δεν είναι η μόνη οργάνωση στην ένοπλη πάλη των Παλαιστινίων όπως συνειδητά και ψευδώς εμφανίζουν τα ΜΜΕ για να θάψουν τους αριστερούς, το πρόβλημά μας όπως και παλιότερα κάθε άλλο παρά είναι για μας η ένοπλη πάλη. Το πρόβλημα το καθοριστικό είναι οι αυταπάτες της Χαμάς για τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα. Αν η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, το Ιράν ή ο κωλοτούμπας Ερντογάν και όποιο άλλο καθεστώς κινηθεί έτσι ή αλλιώς θα επιδράσει πάνω του η πίεση των λαών αλλά στους υπάρχοντες συσχετισμούς οι επιλογές θα γίνουν στη βάση των συμφερόντων των αστικών και φεουδαρχικών τάξεων που εκπροσωπούν. Ακόμη και σε εποχές με πιο ευνοϊκούς συσχετισμούς για τους λαούς αυτή η πραγματικότητα έχει αποκαλυφθεί ξανά και ξανά.
Ο ηρωικός αγώνας των Παλαιστινίων επιδρά στους συσχετισμούς, όμως είναι κρίσιμο μέγεθος η διάλυση της εργατικής τάξης διεθνώς και του Εργατικού Κομμουνιστικού Κινήματος. Οι φρικώδεις δολοφονίες του Ισραήλ συνεχίζονται με σταθερή τη στήριξη των ΗΠΑ- Ε.Ε. Το σίγουρο είναι πως σπέρνουν πόνο και θάνατο μα ταυτόχρονα αποκαλύπτουν στους νεότερους πως η αντίσταση είναι όρος ζωής. Η φυλακή στη Γάζα που χωρίς νερό, ρεύμα, φάρμακα και ζωτικά εφόδια γίνεται σωρός ερειπίων με χιλιάδες νεκρούς και σακατεμένους είναι άλλο ένα έγκλημα του συστήματος της βαρβαρότητας. Αυτοί που τώρα δολοφονούν με των λαών την πάλη θα λογαριαστούν! Ακόμη δεν είδαμε τα χειρότερα που μπορεί να φέρει η κυριαρχία χωρίς συγκροτημένο αντίπαλο του σάπιου συστήματος. Η ρότα των πραγμάτων είναι σε αντιδραστική κατεύθυνση όμως οι λαοί επιμένουν να θέλουν να ζήσουν, αντιστέκονται και μέσα από τις αντιστάσεις τους τα όποια ελλείμματα της πάλης τους θα καλυφθούν σε μια πορεία και μέσα απ’ αυτές και μόνο μέσα απ’ αυτές θα ανοιχτούν ξανά δρόμοι για την εκ νέου συγκρότηση της εργατικής τάξης και των κινημάτων των λαών για ένα κόσμο ανθρωπιάς.
Νεκτάριος Κοκολαντωνάκης μέλος του ΚΚΕ(μ-λ) και της Πρωτοβουλίας Αντίστασης
Χανιά 13-10-2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου