Φίλε μαθητή, σου γράφει
ένας καθηγητής σου που δεν τον ξέρεις,
γιατί δεν σου κάνει μάθημα, αφού είναι
αδιόριστος (και μάλλον θα παραμείνει).
Αφορμή δεν είναι η δικιά μου πραγματικότητα,
που είναι όντως δύσκολη και που αφορά
τους όρους που καλούμαι να βρω δουλειά,
είτε σε ιδιαίτερα είτε σε φροντιστήρια,
μένοντας άνεργος τα καλοκαίρια και τις
διακοπές. Ούτε αφορά πάλι τον υπαρκτό
καθηγητή σου, που ενώ νομίζεις ότι είναι
διορισμένος και εξασφαλισμένος, αν τον
ρωτήσεις θα σου πει τι σημαίνει να είσαι
αναπληρωτής, τι σημαίνει κάθε χρόνο
ταξίδι σε άγνωστους προορισμούς, πως
ζει το καλοκαίρι, που μένει. Ακόμα, θα
παραλείψω να αναφερθώ στις συνθήκες
που ζεις στο σπίτι, με τους γονείς σου
που αν είναι τυχεροί και εργάζονται,
τους βλέπεις να είναι μέσα στο άγχος,
την αφραγκία, την κακοκεφιά. Όσο για τα
τηλεμαθήματα, νομίζω καταλαβαινόμαστε
απόλυτα για αυτήν την κοροϊδία.. Τέλος,
δεν θα σου ξαναθυμίσω την φρικτή κατάσταση
της πανδημίας του κορωνοϊού, που
αναδείχνει τη γύμνια αυτού του σάπιου
εκμεταλλευτικού συστήματος, που ενώ
μας αφήνει εκτεθειμένους και χωρίς
προστασία και περίθαλψη, ετοιμάζεται
όλα τα αδιέξοδά του και τις κρίσεις του
να τις φορτώσει στις πλάτες μας.
Θα σου πω για το
νομοσχέδιο όμως.Ναι, βρήκαν πάλι
ευκαιρία να το περάσουν σε περίοδο που
λείπουν ο μαθητές από τα σχολεία. Πάντα
να ξέρεις πως, όταν υπάρχει κινητικότητα,
καταλήψεις,αγώνες μαθητών φοιτητών
τότε διστάζουν και περιμένουν...
Ένα νομοσχέδιο από τα
πολλά που έχουν περάσει, αλλά με μεγάλο
ειδικό βάρος. Θα σταθώ στα βασικά.
Επαναφέρουν τη βάση
του 10. Από τα πιο σημαντικά τους
εργαλεία για να πετάξουν τάκα τάκα
χιλιάδες μαθητές εκτός σπουδών. Μάλιστα,
για όσους επιβιώσουν από το ψαλίδι, θα
βρεθούν αντιμέτωποι και με νέα μεγαλύτερη
βάση εισαγωγής που θα έχει την ευχέρεια
να ορίζει το κάθε τμήμα.
Επαναφέρουν την
Τράπεζα Θεμάτων. Για τους περισσότερους
που δεν ξέρουν, είναι μίνι Πανελλήνιες
σε όλες τις τάξεις του Λυκείου. Το 2014,
το 40% των μαθητών κόπηκαν σε αυτές, ενώ
σε ορισμένα σχολεία της Αθήνας, ειδικά
στα Μαθηματικά το ποσοστό ανέβηκε στα
60%. Είναι εξετάσεις που ανεβάζουν
κατακόρυφα τη δυσκολία και παράλληλα
ωθείται έτσι κάθε σχολείο, ο κάθε
καθηγητής να τρέχει να βγάζει την
καθορισμένη ύλη του υπουργείου,
εντατικοποιώντας ακόμα περισσότερο
τους ίδιους τους μαθητές.
Θεσπίζουν και επίσημα
το κυνήγι βαθμών σε όλες
τις τάξεις. Από την Α' Λυκείου,
οι μαθητές θα πρέπει να γίνουν βαθμοθήρες
και να παπαγαλίζουν ότι παπαγαλίζεται,
ενώ πολλά παιδιά, φτωχών λαϊκών
οικογενειών, χωρίς φροντιστήρια, θα
αναγκαστούν να τα παρατήσουν από νωρίς
αφού (μαντέψτε!), ''δεν τα παίρνουν τα
γράμματα''.
Έτσι, βρίσκουν την
ευκαρία, φίλε μαθητή, να κατηγοριοποιήσουν
αυτούς που θα φτάσουν ως το γυμνάσιο,
αυτούς που θα πάρουν σκέτο ''Εθνικό
Απολυτήριο'' ή αυτούς που το πολύ πολύ
θα πάνε σε κάποια δίχρονη σχολή ή σε
κάποιο ΕΠΑΛ, να μάθουν μια τέχνη και
όπου κουμπώσουν μετά!
Σε αυτή τη λογική
πατάει και η μαθητεία, οι ανασφάλιστες
πρακτικές, έτσι για να μάθεις τη δουλειά!
Ποια δουλειά? Αυτή που θέλει εργαζόμενους
πλήρως αναλώσιμους, με ευέλικτα ωράρια,
όποτε τον θέλει η εργοδοσία, όπως τον
θέλει, υποταγμένο, με μισθό πείνας. Και
κυρίως, να μάθει να λέει και ευχαριστώ
και να το βουλώνει όταν του κλέβουν
δικαιώματα.
Ακόμα, θα αξιολογούν
λέει την κάθε σχολική μονάδα ( βλέπε
συγχωνεύσεις-κλεισίματα σχολείων που
θα κρίνουν αυτοί ότι είναι πλεονάζοντα
ή έχουν λίγους μαθητές) όπως και τους
εκπαιδευτικούς. Πάλι βλέπε απολύσεις,
αλλά και παραπέρα έλεγχο σε καθηγητές
που πλέον θα κρίνονται στο τι διδάσκουν,
πώς το διδάσκουν, αν απεργούν (ναι, αυτό
το κράτος και οι κυβερνήσεις το σημειώνουν
πολύ αρνητικά).
'' Αυστηροποιούν έτσι
το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας'' όπως
αναφέρουν, δηλαδή πειθαρχημένοι δάσκαλοι,
πειθαρχημένοι μαθητές, όλοι σούζα,
μπροστά σε αυτούς που κλέβουν τον ιδρώτα
του γονιού σου φίλε μου. Σούζα μπροστά
σε αυτούς που κάνουν πραγματικά κουμάντο,
τσιφλικάδες μιας κοινωνίας που την
έχουν φτιάξει ανάλογα με ότι ορίζει ο
θεός τους, που είναιο θεός του κέρδους,
της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Θα μου πεις, τι να κάνεις
τώρα ε? Δύσκολη απάντηση σε δύσκολη
περίοδο, μην νομίζεις ότι και γω την έχω
έτοιμη. Ένα ξέρω μόνο και με αυτό θα
κλείσω. Ότι αυτοί που κυβερνάνε, για
λογαριασμό των πλουτοκρατών, είναι
αδίστακτοι και στο πλάι τους έχουν
διάφορους πρόθυμους να τους ξεπλένουν
ή να κάνουν τη βρώμικη δουλειά (ΜΜΕ,
δημοσιογράφους, αναλυτές, ακροδεξιούς,
φασίστες, παπαδαριό). Δεν θα
σταματήσουν να διαλύουν τα όνειρα για
σπουδές σε μαθητές από εργατικές και
λαϊκές οικογένειες, δεν θα σταματήσουν
να προετοιμάζουν τους αυριανούς
εργαζόμενους όπως τους ονειρεύεται το
κεφάλαιο. Υποταγμένους, πειθαρχημένους,
χωρίς δικαιώματα.
Γιαυτό και
μεις, εργαζόμενοι, γονείς, εκπαιδευτικοί,
μαθητές πρέπει να ψάξουμε τρόπους να
αντισταθούμε. Μαζικά, συλλογικά, αφού
άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Κι η ιστορία
δείχνει, πως ότι ανθρώπινο στοιχείο
υπάρχει σε αυτή την κοινωνία, η όποια
περίθαλψη, τα όποια δωρεάν, φύτρωσαν
από μαζικούς αγώνες, δόθηκαν από το φόβο
που έσπειρε στο σύστημα, η δυναμική της
πάλης της εργατιάς και των λαών. Εκεί
πρέπει να ψάξουμε τις απαντήσεις...
Γ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου