Όπως στα μουλωχτά, τέλη Ιούλη κατατέθηκε στη βουλή το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, με τον ίδιο τρόπο επιχειρείται και τις επόμενες μέρες να ψηφιστεί στην ολομέλεια της βουλής. Ένα νομοσχέδιο που παρουσιάζεται σαν ένας ακόμα ''σωτήρας του ασφαλιστικού'' που είναι ''ξανά μη βιώσιμο'' και σαν δυνατότητα επένδυσης από μεριάς των εργαζομένων για καλύτερες συντάξιμες αποδοχές.
Στην πραγματικότητα, το κεφαλαιοποιητικό σύστημα που θέλουν να εισάγουν, τα επικουρικά ταμεία ή ατομικοί κουμπαράδες, που θα επενδύονται στα χαρτοφυλάκια, θα είναι από τη μια η απαρχή γα νέες ληστείες στη σύνταξη του λαού και πεδίο κερδοφορίας και τζόγου για το μεγάλο κεφάλαιο. Αποσυνδέει τον όποιο κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης , τσακίζει το δικαίωμα στην συλλογική ασφάλιση και σύνταξη, την μετατρέπει σε ατομική υπόθεση, με μεσάζοντα το κράτος.
Ενώ χαρακτηριστική είναι η δήλωση του υφυπουργού εργασίας Τσακλόγλου, πως ακόμα και το κόστος μετάβασης στο νέο σύστημα θα καλυφθεί από τα δημοσιονομικά έσοδα, δηλαδή θα το πληρώσει πάλι ο λαός!
Θα μπορούσαμε έως και να εκπλαγούμε, με την ωμότητα, την κυνικότητα και τη βιάση της κυβέρνησης να υλοποιήσει της ατζέντα της για λογαριασμό της αστικής τάξης, αν ξεχνούσαμε την κεντρική στόχευση του πυρήνα των κατακτήσεων της εργατιάς,από μεριάς του συστήματος. Την στρατηγικού τύπου επίθεση του κεφάλαιου πλανητικά και στη χώρα μας, που εδράζεται στους αρνητικούς συσχετισμούς για τις εργατολαϊκές μάζες και σαρώνει κατακτήσεις και δικαιώματα.
Είναι αυτός ο ''αέρας'' που έχουν, ώστε να μην λογοδοτούν για τις εγκληματικές ευθύνες που έκαψαν περιουσίες και δάση, ώστε να μεταθέτουν την ''ατομική ευθύνη'' στις πλάτες του λαού στο κομμάτι διαχείρισης της πανδημίας, ενώ τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται, τα νοσοκομεία στενάζουν και την ίδια ώρα μεθοδεύονται απολύσεις και συγχωνεύσεις από 1η Σεπτέμβρη.
Η σύνταξη και η ασφάλιση, αποτελούσε και θα αποτελεί για τον κόσμο της δουλειάς την επιστροφή ενός κομματιού από την υφαρπαγή της υπεραξίας της εργατιάς από το κεφάλαιο. Όπως και να ''ντύνεται'', όποια ταμειακή-αποθεματική μορφή και να έχει. Κατοχυρώθηκε, όπως και το 8ωρο, τα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα, με αιματηρούς αγώνες, σε μια πορεία συγκρότησης της εργατικής τάξης σαν τάξη για τον εαυτό της.
Στην τωρινή πραγματικότητα, στην αποσυγκρότηση και στην διάλυση που κυριαρχεί, με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες φανερά να βάζουν πλάτη στην πολιτική της κυβέρνησης, το σύστημα αποθρασσύνεται συνεχώς. Όμως μεγαλώνει και το χάσμα, η αντίθεση των μαζών απέναντι στους δυνάστες τους. Εδώ είναι και το πεδίο συμβολής στους αναγκαίους μαζικούς αγώνες, για όσους από την αριστερά ενδιαφέρονται και δεν λοξοκοιτάζουν κάθε είδους εκλογικές ενδυναμώσεις, εικονικά κινήματα και βερμπαλισμούς. Η οργάνωση και η αντίσταση των λαϊκών δυνάμεων απέναντι στις θύελλες της κυβερνητικής πολιτικής είναι επιτακτική ανάγκη.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ 31/8/21
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου