“ …Την αριστερά δεν την ενώνει η “κουτάλα” ή οι θέσεις εξουσίας αλλά η αναγκαιότητα να απαντηθεί η επίθεση που δέχεται ο λαϊκός άνθρωπος…”
Την ενίσχυση της «αριστεράς της αντίστασης απέναντι στην επίθεση που θα γίνει σε βάρος του λαού την επόμενη των εκλογών» ζητάει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό). Ο υποψήφιος βουλευτής του στα Χανιά κ. Νίκος Χαρτζουλάκης μιλάει στο podcast των “Χ.ν.” για την επόμενη ημέρα των εκλογών.
«Στις εκλογές του Μαΐου πήρατε 0,22 με 12.747 ψήφους, αυτή δεν είναι μια άμεση αποδοκιμασία για τις θέσεις, τη στάση , την τακτική, την ύπαρξη σας ακόμα ως κόμμα ;» ρωτάμε τον κ. Χαρτζουλάκη. «Όχι, οι εκλογές είναι το πεδίο που οι δυνάμεις του συστήματος, καθορίζουν και ράβουν τα διλήμματα τους και διαμορφώνουν το πολιτικό πλαίσιο. Αν τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλουν ξανακάνουν δεύτερες εκλογές. Θεωρούμαι ότι η πολιτική επιρροή – όχι μόνο η δική μας- αλλά όλων των δυνάμεων που αναφέρονται στην Αριστερά και το κίνημα, είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που καταγράφεται στις κάλπες. Στις εκλογές αυτό που βγήκε προς τα έξω ήταν ένας βαρύς αρνητικός συσχετισμός για το λαό με τη νίκη τη ΝΔ. Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, εκεί είναι η κατάσταση στο κίνημα. Είμαστε από κάτω αλλά από την άλλη δεν θεωρούμαι πως όλη αυτή η οργή και αγανάκτηση που βγήκε στους δρόμους τα τελευταία χρόνια μπόρεσε να εκφραστεί στις κάλπες, δεν είχε τους πολιτικούς όρους. Δεν σημαίνουν τα αποτελέσματα των εκλογών πως αυτό το χάσμα ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία έκλεισε, ότι τα προβλήματα του κόσμου τελείωσαν. Για αυτό και σε αυτές τις εκλογές διεκδικούμε αποφασιστικά την ψήφο από κάθε λαϊκό άνθρωπο, νεολαίο, εργαζόμενο γιατί θεωρούμαι ότι πρέπει να ενισχυθεί η μόνη πραγματική διέξοδος μπροστά στην άγρια επίθεση του κεφαλαίου, η κατεύθυνση που λέει “στο δρόμο λαέ μπορείς να υπερασπίσεις αυτά που έχεις, μπορείς να κερδίσεις περισσότερα”. »
Βάζουμε το ζήτημα της “ενότητας της αριστεράς” στο οποίο κάνει πολλές φορές λόγο το ΚΚΕ (μ-λ) όμως την ίδια ώρα πορεύεται μόνο στις εκλογές, στο συνδικαλισμό, στα φοιτητικά, μακριά ακόμα και από άλλες συμμαχίες της κομμουνιστικής αριστεράς. «Μιλάτε για ενότητα αλλά παντού είστε μόνοι, λέτε ενότητα στο δρόμο αλλά αρκεί αυτό;» ρωτάμε. «Η αριστερά αν θέλει να είναι χρήσιμη για το λαό και να μην είναι αυτή που φτιάχνει κόμματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να λειτουργήσει σε μια κατεύθυνση ενίσχυσης των αγώνων του . Με την κοινή δράση θεωρούμε πως μπορεί να βοηθήσει να ξεσπάσουν αγώνες απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε. Εκεί είναι το κρίσιμο και το σημαντικό. Η εαρινή έκθεση της “Κομισιόν” που είναι το πραγματικό πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης προαναγγέλλει πως τα “ματωμένα πλεονάσματα” από 0,7 % το 2023, θα πάνε στο 2,1% το 2024, 2,2% το 2025 και 2,3% το 2026, δηλαδή η Ε.Ε. τα επόμενα χρόνια θα ζητάει τετραπλάσια ματωμένα πλεονάσματα από τον ελληνικό λαό. Εκεί η αριστερά θέλει να βάλει πλάτη για αγώνες ; Έχουμε την πρόταση συντονισμού και κοινής δράση στη φαρέτρα μας, την απευθύναμε το προηγούμενο διάστημα και μετά τις εκλογές θα την καταθέσουμε σε όλες τις δυνάμεις που θέλουν να αναφέρονται στο κίνημα και που πιστεύουν ότι στο δρόμο μπορούν να δοθούν απαντήσεις και όχι στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Η ψήφος στο ΚΚΕ (μ-λ) είναι ψήφος ενίσχυσης αυτής ακριβώς της πρότασης, της αντίληψης για το πως η αριστερά μπορεί να είναι χρήσιμη.
Την αριστερά δεν την ενώνει η “κουτάλα” ή οι θέσεις εξουσίας αλλά η αναγκαιότητα να απαντηθεί η επίθεση που δέχεται ο λαϊκός άνθρωπος. Έχουμε “φάει με το κουτάλι” την αριστερά τύπου ΣΥΡΙΖΑ που κατέληξε να μην έχει καμία σχέση με την αριστερά και να υπηρετεί την επίθεση και δεν έχουμε καμία όρεξη ως οργάνωση να ενισχύσουμε την ίδια συνταγή. Ας μην επιβραβεύουμε την αριστερά της χωριστής πλατείας και των κοινοβουλευτικών αυταπατών, αλλά την αντίληψη ότι μέσα από την ανάπτυξη των αγώνων μπορεί να βρεθεί διέξοδος. Το παιγνίδι στο λαό και μας δίνει ένα μεγάλο μάθημα ο λαός της Γαλλίας κρίνεται από το κατά πόσο μπορεί αυτήν την οργάνωση να την κάνει πράξη αντίστασης στο δρόμο. Εκεί τα κόμματα που πρωταγωνιστούν στον ξεσηκωμό είναι της εκλογικής δυναμική του ΚΚΕ (μ-λ) συν-πλην. Η ζωή μας δεν κρίνεται στο κοινοβούλιο αλλά κατά πόσο μπορεί να αναπτυχθεί κίνημα αντίστασης και πάλης απέναντι σε μια άγρια επίθεση που είναι δεδομένο πως θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται από την επόμενη των εκλογών. Όλα αυτά δεν θα απαντηθούν ούτε με επερωτήσεις, ούτε με κάποιους βουλευτές που θα υπερασπίσουν τα δικαιώματα μας, χωρίς εμάς. Αυτά θα κριθούν εκεί που κρίνονται πάντα στους συσχετισμούς δύναμης στο δρόμο. »
Έχοντας ως μείζον θέμα την απομάκρυνση των βάσεων πως βλέπει ο κ. Χαρτζουλάκης την άποψη ότι “ναι μεν κακιά η βάση, αλλά ας το εκμεταλλευτούμε οικονομικά” που είναι ισχυρή σε ένα μεγάλο μέρος της Χανιώτικης κοινωνίας; «Οι συνέπειες της εμπλοκής της χώρας μας στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ, το άπλωμα των βάσεων από τα Χανιά μέχρι την Αλεξανδρούπολη δεν έχει να φέρει τίποτα καλό για τον ελληνικό λαό, μόνο συνέπειες και μεγάλα δεινά. Το θέμα δεν είναι πόσες…ομελέτες καταναλώνουν οι Αμερικανατοϊκοί φονιάδες. Αλλά το ότι οι βάσεις μας μπλέκουν στο πιο επικίνδυνο πόλεμο από το Β’ παγκόσμιο πόλεμο που εξελίσσεται στην καρδιά της Ευρώπης. Γινόμαστε στόχος των Ρώσων ιμπεριαλιστών και κινδυνεύει το δικαίωμα μας να ζούμε ειρηνικά στη χώρα μας και αυτή η κατάσταση δεν φαίνεται να γνωρίζει τέλος με βάση τον εξαρτημένο χαρακτήρα της αστικής τάξης της χώρας μας! Και πλέον δεν μιλάμε μόνο για βάση της Σούδας, έχουν κάνει όλη τη χώρα “ξέφραγο αμπέλι” για τους Αμερικανατοικούς και από την άλλη κυνηγάνε και δολοφονούν τους κατατρεγμένους όπως είδαμε με το ναυάγιο ανοικτά της Πύλου. Αυτήν την πραγματικότητα δεν μπορεί να την δεχθεί ο λαός! Ανεξάρτητα από τους πειθαναγκασμούς και την μαύρη προπαγάνδα που ακούγεται ανά περιόδους. Είναι αγεφύρωτο το χάσμα απέναντι σε ένα λαό που θέλει να ζει ειρηνικά και δεν δέχεται από τον τόπο του να βομβαρδίζονται και να ξεσπιτώνονται γειτονικοί λαοί και μια αστική τάξη που παραδίδει τη χώρα στο ξένο κεφάλαιο για τα δικά της συμφέροντα. Αυτός ο αγώνας πρέπει να δυναμώσει, να ενισχυθεί και πεδίο δόξης λαμπρόν για μια αριστερά που θέλει να συμβάλλει σε αυτό το μέτωπο για να δυναμώσουν οι αντιστάσεις.
Υπάρχουν και εκείνοι που λένε ότι οι βάσεις και οι ΗΠΑ μας προστατεύουν, προσφέρουν ασφάλεια από τρομοκρατικές οργανώσεις, την Τουρκία κτλ. «Η ασφάλεια του Αμερικανικού Ιμπεριαλισμού είναι γνωστή την είδαμε στο Ιράκ, τη Συρία, το Αφγανιστάν, τώρα πήγε να “σώσει” το λαό της Ουκρανίας. Δεν μιλάμε για ασφάλεια αλλά για βαθιά εμπλοκή στον πόλεμο! Δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα από τη μετατροπή της χώρας μας σε ορμητήριο. Η χώρα μας από ότι φαίνεται μετά τις εκλογές θα στείλει τανκς θα εκπαιδεύσει Ουκρανούς πιλότους στα F 16. Που θα φτάσει αυτό; Που θα φτάσει η εμπλοκή της χώρας και τη σημαίνει για τον ελληνικό λαό;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου