Καυχιέται η κυβέρνηση για την αναβάθμιση της επενδυτικής βαθμίδας της χώρας. Πανηγυρίζει το παχύσαρκο κεφάλαιο για τον αγλέουρα κονδυλίων, που θα καταβροχθίσει. Θρηνεί και αγανακτεί η εργατική τάξη και τα πλατύτερα λαϊκά στρώματα για την παραπέρα καταβύθιση του βιοτικού τους επίπεδου. Η εξαθλίωση δεν βρίσκεται πια στην εξώπορτα των νοικοκυριών κάθε βιοπαλαιστή, μα χορεύει τρικούβερτα στο εσωτερικό τους.
Πακτωλοί λοιπόν χρηματοδότησης για το κηφηναριό της αστικής τάξης. Εξοντωτική φοροεπιδρομή κατά των μικροεπαγγελματιών. Πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό και ισοδύναμα πλεονάσματα φτώχειας για τον λαό.
Και ενώ με τη μισή γλώσσα της υποκρισίας ο πρωθυπουργός υπόσχεται δικαιότερη αναδιανομή των αυξημένων δημόσιων πόρων, με την υπόλοιπη της ωμότητας εξαγγέλλει αυτοστιγμής περικοπές στην πρόνοια!! Μεταξύ αυτών και για το ΚΕΘΕΑ.
Στην πορεία πλέον αναλαμβάνει την επιχειρηματολογική δικαιολόγηση τέτοιων αντιδραστικών επιλογών η φαντασία και ευρηματικότητα των αρμοδίων. Ανέκαθεν βέβαια επιχρισμένη με σαθρή επιστημονικοφάνεια (δες μνημόνια).
Όμως, παρά τη βροντερή έξαρση του φαινόμενου των εξαρτήσεων που μαστίζουν τη νεολαία, οι ιθύνοντες ακάθεκτα από τη μια συνεχίζουν να ρίχνουν άφθονα την απαραίτητη για τη διόγκωση του προβλήματος καύσιμη ύλη των κοινωνικών αδιέξοδων. Ενώ από την άλλη κλείνουν ανάλγητα τη στρόφιγγα οικονομικής υποστήριξης των στεγνών (χωρίς υποκατάστατα ουσιών) προγραμμάτων αντιμετώπισης του και ανοίγουν το δρόμο της πλέριας ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών απεξάρτησης.
Αυτή η οδυνηρή κοινωνική πληγή των εθισμών είναι πράγματι πολύ βαθειά. Η ρίζα της καταλήγει (και εφορμάται) στην καρδιά της εκμετάλλευσης και καταπίεσης αυτού του σάπιου συστήματος. Είναι αναπόσπαστα ταυτισμένη με την ίδια την ύπαρξη του. Θα εκλείψει μονάχα σαν ο έφηβος αντικρίζει ένα χαρισάμενο ξημέρωμα στη ζωή του, προϋπαντώντας με αισιοδοξία και σιγουριά το μέλλον του.
Μακριά από το ανυπόφορο σήμερα και το μακάβριο αύριο.
Με γονείς δηλαδή ξεθεωμένους στη δουλειά για ένα ξεροκόμματο ψωμιού και στις πιο «άτυχες» εκδοχές σακατεμένους ή άνεργους. Έχοντας ακρωτηριασμένο και ποινικοποιημένο το δικαίωμα στην αντίσταση και διεκδίκηση. Αδυνατώντας να σπουδάσουν τα παιδιά τους και αγιάτρευτοι από τα ρημαγμένα νοσοκομεία. Καρτερώντας στα βαθειά γεράματα και μια ανάσα πριν την αποδήμηση μια σύνταξη πείνας. Τον δε χειμώνα πνιγμένοι και το καλοκαίρι πυρπολημένοι. Πλημμυρισμένοι από αγωνία όταν ταξιδεύουν σε τραίνα φέρετρα. Αναστατωμένοι από τις σιχαμερές αξίες και ιδανικά που μπολιάζουν οι κυρίαρχοι τα τρυφερά μυαλά των νιάτων. Αλλοτριώνοντας έτσι την αμφισβητησιακή ορμή των.
Θλιμμένοι από τη σπαρακτική θέα των οκτακοσίων (τουλάχιστον) προσφύγων, που εξαιτίας της απάνθρωπης αντιμεταναστευτικής πολιτικής, αντί να σωθούν από την κόλαση των βομβαρδισμών, κατάληξαν στον βυθό της Πύλου. Φοβισμένοι και εξοργισμένοι για το κατάντημα- μετατροπή της χώρας σε διαμαντένιο πολεμικό μετερίζι του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού και συνένοχη στο σιωνιστικό μακελειό σε βάρος των Παλαιστινίων.
Και αν αυτές οι συνθήκες κατατρύχουν τους γονιούς, για τη νέα γενιά η συνέχεια προοιωνίζεται ακόμη εφιαλτικότερη. Και όταν η ελπιδοφόρα διαφυγή και αγωνιστική απάντηση του λαού στους δρόμους είναι σοβαρά αναντίστοιχη των απαιτήσεων της περιόδου, μοιραία μια μερίδα των νέων θα βουλιάζει περισσότερο στη χρυσοφόρα (για ορισμένους νεκροθάφτες επιχειρηματίες με υψηλές διαπλοκές) παγίδα των εξαρτήσεων. Καθόλου δεν έγινε είδηση στο τόπο μας το γεγονός ότι στη Ν. Κορέα συνελήφθησαν αμερικανοί στρατιώτες σαν ύποπτοι για διακίνηση ναρκωτικών (LIFO 20-9-2023) , αφού έτσι κι αλλιώς έχουν το ακαταδίωκτο για ότι κι αν κάνουν.
Με το νέο νομοσχέδιο Χρυσοχοϊδη χτυπιέται το όποιο δικαίωμα σε δωρεάν προγράμματα απεξάρτησης και στο να διαλέγει ο χρήστης το πρόγραμμα που θα συμμετέχει. Κλείνουν τις δομές που υπάρχουν στέλνοντας στην αβεβαιότητα και στα κοράκια του ιδιωτικού τομέα τους χρήστες και τις οικογένειες τους.
Αυτές τις μέρες έγιναν και στα Χανιά κινητοποίηση και συσκέψεις με φορείς από το σύλλογο εργαζομένων και των οικογενειών του ΚΕΘΕΑ.
Ο βασικότερος σύμμαχος των εξαρτημένων και των εργαζόμενων, που από κοινού παλεύουν για να μην κλείσει το ΚΕΘΕΑ σαν κέντρο θεραπείας και εργασιακός χώρος, δεν είναι οι διάφοροι πολιούχοι, εργολαβικοί προστάτες τους. Οι ακριβώς δηλαδή υπεύθυνοι για τη συνολική κινηματική αδρανοποίηση του λαϊκού παράγοντα στο προηγούμενο διάστημα. Γεγονός που αποτελεί φυσικά την ευνοϊκότερη προϋπόθεση της βάρβαρης επέλασης του συστήματος. Πολύ περισσότερο μάλιστα αρωγοί δεν νοούνται οι ποικιλώνυμοι αυτοδιοικητικοί και πολιτικοί επιστήθιοι συνέταιροι της εξουσίας.
Την πιο αποτελεσματική αλληλεγγύη μπορεί και πρέπει να εκφράσει μαζικά, δυναμικά και οργανωμένα ο λαός. Κατανοώντας ότι το νέο νομοσχέδιο που καταργεί τις δομές απεξάρτησης εναρμονίζεται πλήρως με τη συντριβή των δικών του κατακτήσεων.
- Να μην περάσει το νέο νομοσχέδιο. Να μην κλείσουν οι δομές απεξάρτησης. ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ
- ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Καπετανάκης Μανώλης
(μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου